Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Έχει "πλάκα"...

..επί σχεδόν δύο μήνες (για να μην πάμε λίγο παραπίσω και αλλάξουμε "χρώμα") όλοι οι "σοφοί σωτήρες" τις χώρας κάθονται στα λιτά γραφεία τους με σηκωμένα μανίκια και προσπαθούν να λύσουν ένα σωρό γρίφους. Γρίφους οι απαντήσεις των οποίων θα σώσουν την οικονομική μας κατάσταση ως κράτος(;).

Έξω από τα γραφεία (ή και μέσα σε αυτά τις περισσότερες φορές!!) οι στενοί συνεργάτες των "σοφών σωτήρων", οι φίλοι μας οι δημοσιογράφοι. Δίνουν ρυθμό στις διαδικασίες, επεμβαίνουν στο χρονικό προγραμματισμό αυτών, διαμορφώνουν τα "εξώφυλλα" του έργου των σοφών και προετοιμάζουν ανάλογα το "κοινό". Στον ελεύθερο χρόνο τους ενημερώνουν και τον νέο και άπειρο πολιτικό αρχηγό γνωστής πολιτικής ομάδας, για το που πρέπει να πάει, με ποιόν πρέπει να μιλήσει και τι να πει την επόμενη ημέρα.

Λίγο παραέξω όλοι εμέις. Τρομοκρατημένοι και ανασφαλείς. Ντρεπόμαστε να κοιτάξουμε στα μάτια ο ένας τον άλλο. Ντρεπόμαστε να κοιτάξουμε απευθείας στο "γυαλί" όταν μας επισημαίνουν οι φίλοι μας δημοσιογράφοι ότι ΕΜΕΙΣ φταίμε και πρέπει να πληρώσουμε! Φταίμε για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Όλοι εμείς έχουμε υποβάλλει τους "σοφούς σωτήρες" σε μια άνευ προηγουμένου δοκιμασία. Θα τα καταφέρουν να διορθώσουν τα λάθη μας; Θα λύσουν τους γρίφους;

Θα καταφέρουν να καταγράψουν οι σοφοί σωτήρες πότε και πόσο αγοράσαμε τη πρώτη μας κατοικία; Θα καταφέρουν να μάθουν αν το σπίτι μας είναι 100 ή 110 τετραγωνικά;
Αν το αυτοκίνητό μας είναι 1000 ή 1400 κε; Αν είναι πενταετίας ή παλαιότερο; Αν στέλνουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικό ή δημόσιο σχολείο; Αν έχουμε εξοχικό ή όχι; Αν χρειαζόμαστε ή όχι 13ο μισθό;

Εγώ τους έχω εμπιστοσύνη, θα τα καταφέρουν! Θα τα καταφέρουν και θα βγουν από αυτοί τη διαδικασία πιο δυνατοί, πιο έμπειροι. Και όταν με το καλό σώσουμε τη πατρίδα όλοι μαζί παρέα, με τους δικούς μας μισθούς, τότε ήρεμοι πια μπορούμε να ασχοληθούμε και με πιο απλούς γρίφους..γρίφους για παιδάκια και για να περνάει η ώρα. Όπως:
Με τίνος την υπογραφή κλείνουν τα δημόσια έργα στην Ελλάδα δέκα φορές πάνω από τους προϋπολογισμούς. Με τίνος την υπογραφή μια σύριγγα στην Ελλάδα κοστολογείτε όσο σχεδόν ένα αυτοκίνητο; Με τίνος την υπογραφή έχουν προσληφθεί όλοι αυτοί οι Δ.Υ; Με τίνος την υπογραφή έχουν αγοραστεί όλα αυτά τα αμυντικά συστήματα σε εξωπραγματικές τιμές;Με τίνος τις υπογραφές έχουν πέσει όλες αυτές οι μίζες και σε ποιους;

μπλα μπλα μπλα

Και για να μην πολυλογώ με τίνος τις υπογραφές έχει γίνει μπουρδέλο ο τόπος, η ζωή και οι ποιότητά μας ως άτομα και πολίτες;

Αν έχετε εσείς αυτές τις απαντήσεις μη το πείτε στους "σοφούς σωτήρες" γιατί θα το πάρουν "προσωπικά".

Μη το πείτε ούτε στους δημοσιογράφους, γιατί θα τους στερήσετε τη χαρά της "προσωπικής επιτυχίας" στις ανακαλύψεις!!

Όσο για εμάς μη φοβάστε, αφού καταφέραμε και σώσαμε όλα τα κλοπιμαία μας (1000 - 2000€ και αν!!!), που έχουμε μαζέψει στις άγιες αυτές τράπεζές μας, όλα καλά!!!

Keep Walking

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Τα χρήσιμα "μηνύματα" της ημέρας.....


"χωρίς καμιά αμφιβολία βρισκόμαστε σε μία καμπή, η εποχή αυτή μου θυμίζει τις παραμονές της δικτατορίας, όταν ο πολιτικός κόσμος δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος του και να εμποδίσει την δικτατορία που την βλέπαμε να έρχεται"

"Ως που νομιμοποιείται να προχωρήσει η μειοψηφία. Ο νόμος της δημοκρατίας επιβάλλεται από την ισχύ του κράτους. Δεν μπορεί να κλείνει το κέντρο της Αθήνας, υπάρχουν όρια. Να επιβάλει το νόμο η κυβέρνηση. Ο νόμος της Δημοκρατίας είναι παντοδύναμος"

"γεννήθηκε στα πούπουλα και μεγάλωσε στα πούπουλα"

"Δεν φοβάμαι τους τούρκους.Δεν θα επιχειρήσουν να επωφεληθούν της κατάστασης"

http://www.nooz.gr

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Πού πήγαν τα λεφτά;

Tου Αλεξη Παπαχελα

Καθημερινά τα λαϊκά πρωινά προγράμματα της τηλεόρασής μας θέτουν το εύλογο ερώτημα «πού πήγαν τα λεφτά;». Δυστυχώς, μια εύλογη απάντηση θα ήταν «σε όλους», με πολλές βεβαίως διαβαθμίσεις και διαφοροποιήσεις.

Ας ξεκινήσουμε κατ’ αρχήν με τα λεφτά που πήγαν σε αυτούς που έκλεψαν, έτσι απλά. Οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από τις παραγγελίες πανάκριβων χόβερκραφτ για το ναυτικό τα οποία ουδέποτε λειτούργησαν, ανεξήγητα μεγάλου αριθμού τανκς τα οποία ποτέ δεν απέκτησαν τα πυρομαχικά που συνήδαν με τις προδιαγραφές τους, αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης τα οποία «βλέπουν» μόνο από τη μία πλευρά, πρωτότυπων υποβρυχίων που υποτίθεται ότι θα ήταν αόρατα αλλά τελικώς δεν ήταν κ. λπ. κ. λπ., είναι υπεύθυνοι για την απώλεια τεράστιων ποσών που εγκλώβισαν την Ελλάδα στον φαύλο κύκλο του χρέους. Δυστυχώς, σταθήκαμε ως κοινωνία, πολιτικό σύστημα και δημοσιογράφοι ανίκανοι να ανακαλύψουμε τις πρακτικές λεπτομέρειες αυτών των μεγάλων σκανδάλων.

Τα λεφτά πήγαν επίσης σε ένα σύστημα διαπλοκής το οποίο θεωρήθηκε απαραίτητο για την ανάπτυξη της χώρας. Θέριεψε και υπαγόρευε τους όρους κάθε σύμβασης με την απειλή ενός χοντρού εκβιασμού. Και εκεί πήγαν πολλά λεφτά. Και δεν μιλάμε μόνο για την υψηλή διαπλοκή. Μιλάμε για τους συγγενείς και φίλους μας σε πολεοδομίες, εφορίες, δημοτικές υπηρεσίες κ. λπ. κ. λπ. οι οποίοι έφτιαξαν εξοχικά και αγόρασαν τζιπ εκβιάζοντας κάθε επιχειρηματία που ήθελε να κάνει μια μικρή ή μεγάλη επένδυση.

Πολλά όμως είναι και τα λεφτά που πήγαν σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού. Ας θυμηθούμε τι πήραν στο χέρι οι αγρότες από την προηγούμενη κυβέρνηση μεσούσης της διεθνούς κρίσης και με τρεις μόνο ημέρες κινητοποιήσεων. Οι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που προστέθηκαν στο μισθολόγιο τα τελευταία χρόνια δίνουν και αυτοί μια απάντηση στο «πού πήγαν τα χρήματα;», όπως και το τρομακτικό φαινόμενο κακοδιαχείρισης και διαφθοράς στους 1.800 «αναπτυξιακούς» φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Τα λεφτά πήγαν ακόμη σε μερίδα των επιχειρηματιών του φαρμάκου, οι οποίοι οργάνωσαν ένα εξαιρετικά ισχυρό λόμπι που ανέβασε χωρίς να καταλάβει κανείς πώς και γιατί τις δαπάνες της δημόσιας υγείας, προφανώς με το αζημίωτο για πολιτικούς και «μάνατζερ» του κρίσιμου αυτού τομέα.

Τα λεφτά πήγαν παντού λοιπόν, γιατί είχαμε αποφασίσει ότι θα συνεχίσουμε το πάρτι με δανεικά χωρίς να μας νοιάζει το αύριο. Κάπου είχαμε υποσυνείδητα πιστέψει και εμείς πως «λεφτά υπάρχουν διεθνώς», από τη μια γιατί οι κουτόφραγκοι μας επιδοτούσαν χωρίς να δίνουμε λογαριασμό και από την άλλη γιατί μπορούσαμε και δανειζόμασταν χωρίς τέλος. Τα ψέματα έχουν όμως τελειώσει τώρα. Οι ξένοι μάς πήραν χαμπάρι και οι δανειστές μάς ζητάνε πιο ακριβά επιτόκια, γιατί όποιος και αν βάλει τα νούμερα κάτω αντιλαμβάνεται πως ακόμη και με ετήσιο πλεόνασμα και 5% ανάπτυξη τον χρόνο, το χρέος των 320 δισ. ευρώ δεν βγαίνει πέρα.

«Και τώρα τι γίνεται;» θα ρωτήσετε. Ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε είναι να φτωχύνουμε όλοι, να επιβληθούν μέτρα σοκ ως προς τον περιορισμό του Δημοσίου και τα διαρθρωτικά μέτρα, να ανοίξουν οι ευκαιρίες για επενδύσεις και να λειτουργήσει το περίφημο παραδοσιακό ελληνικό ένστικτο επιβίωσης. Εδώ υπάρχουν δύο μεγάλα προβλήματα. Το πρώτο είναι το κατά πόσον το πολιτικό προσωπικό σήμερα μπορεί να αντέξει μια τέτοια ατζέντα και ένα τόσο μεγάλο βάρος. Το δεύτερο είναι πως τα μεγάλα θύματα αυτής της περιπέτειας θα είναι αυτοί που δεν έκλεψαν, αυτοί που δεν βολεύτηκαν, αυτοί που δεν προστατεύονται από καμία μονιμότητα και εκείνοι που έκαναν το λάθος να δουλεύουν σκληρά, να πληρώνουν φόρους και να παίρνουν ρίσκα στη ζωή τους. Τα μεγαλύτερα όμως θύματα θα είναι οι αδύναμοι της ελληνικής κοινωνίας, που δεν έχουν κανέναν «νταβατζή» με τη μορφή πολιτικού, συνδικαλιστή ή άλλου ισχυρού παράγοντα να τους φροντίζει.

http://news.kathimerini.gr

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Το «έθνος των αθώων»

Tου Πασχου Mανδραβελη / pmandravelis@kathimerini. gr

«Πρέπει να φωνάξετε εσείς οι δημοσιογράφοι. Να τα πείτε! Ολοι πρέπει να πάνε φυλακή, εδώ που μας καταντήσανε». Ο αγανακτισμένος πολίτης είχε σταματήσει παρανόμως το τζιπ στη Λεωφόρο Ποσειδώνος. Φωνασκούσε για τις διαχρονικές ευθύνες των πολιτικών που έφεραν την οικονομία σ’ αυτό το χάλι. «Σύμφωνοι, να πληρώσουν», απάντησα. «Εσείς πληρώσατε πρόστιμο για τα φιμέ τζάμια στο τζιπ που απαγορεύονται;». «Τα φιμέ τζάμια είναι το πρόβλημα της χώρας; Αλλά έτσι είστε εσείς οι δημοσιογράφοι! Τα έχετε κάνει πλακάκια με τους πολιτικούς. Ολοι φυλακή πρέπει να πάτε» ανταπάντησε κι έφυγε σπινιάροντας· κάτι που επίσης απαγορεύεται.

Ο μεσόκοπος κύριος με τη χρυσή καδένα στον λαιμό σίγουρα δεν ψηφίζει ΚΚΕ, αλλά ασπάζεται το σύνθημά του: «Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους». Ανήκει σε εκείνο το μοναδικό έθνος των αθώων που υπάρχει στην υφήλιο. Σ’ αυτό το έθνος πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι: το σύστημα, το κράτος, η Πολιτεία, οι πολιτικοί. Ποτέ οι πολίτες. Αυτοί είναι οι μονίμως παραπλανημένοι· τα μωρά που κάποιος τους παίρνει από το χέρι και τους διορίζει στο Δημόσιο.

Σ’ αυτό το έθνος των αθώων φταίνε μόνο οι πολιτικοί που οι ΔΕΚΟ πλημμύρισαν από υπαλλήλους, λες και οι προσληφθέντες ήταν Αλβανοί. Τις πιο γοερές κραυγές τις βγάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, που ταυτόχρονα ζητάει την πρόσληψη άλλων 100.000 για να ξεπεράσουμε την κρίση. Ακούμε τους συνδικαλιστές να διεκτραγωδούν τα χάλια της δημόσιας διοίκησης, λες και στα υπηρεσιακά συμβούλια (όπου ξεπλένονται όλες οι αμαρτίες των υπαλλήλων) υπηρετούν στελέχη της Μπούντεσμπανκ. Ακούμε εφοριακούς να απεργούν ζητώντας την πάταξη της φοροδιαφυγής, λες και πρέπει να βγουν οι μανάβηδες για να κάνουν ελέγχους. Βλέπουμε την ΟΛΜΕ να καταγγέλλει την παραπαιδεία, λες και τα ιδιαίτερα τα κάνουν Ισλανδοί ψαράδες. Ακούμε τους αγρότες να δηλώνουν «ανενημέρωτοι», λες και πρέπει άλλοι να διαβάσουν εφημερίδες και να τους πουν ότι οι επιδοτήσεις τέλειωσαν και το βαμβάκι πέθανε. Βλέπουμε επιχειρηματίες να κλαίνε για την καταβαράθρωση της παραγωγικότητας, λες και η αύξησή της είναι κάτι σαν τη θεία φώτιση που έρχεται από τον ουρανό. Βλέπουμε τους αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ να διαδηλώνουν «μαχητικά» και μετά να καταγγέλλουν τη βία της αστυνομίας. Βλέπουμε το ΚΚΕ να καταλαμβάνει τα στούντιο της τηλεόρασης κι αν γίνει κάποια μήνυση να σκούζει «ποινικοποίηση των αγώνων». Βλέπουμε τους ταξιτζήδες να γκρινιάζουν για την κίνηση και τους δημοσιογράφους για την ποιότητα της ενημέρωσης. Το μόνο που απομένει είναι να δούμε την κ. Λιάνα Κανέλλη να καταγγέλλει την πολιτεία γιατί δεν εφαρμόζεται ο νόμος για το κάπνισμα.

Εδώ που φτάσαμε πρέπει να αρχίσουμε να συμφωνούμε σε μερικά πράγματα. Πρώτον: το σύνθημα «δεν είναι η κρίση ΜΑΣ, είναι η κρίση ΤΟΥΣ», είναι οι συνήθεις αριστερές ανοησίες. Η κρίση είναι όλων ΜΑΣ. Δεύτερον: οι ευθύνες δεν είναι ισομερείς. Ούτε μεταξύ πολιτών και πολιτικών, ούτε μεταξύ των πολιτών, ούτε καν μεταξύ των πολιτικών. Τρίτον: στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν και αθώοι. Γι’ αυτό το χάλι όλοι κουβαλάμε κάποιο μερίδιο ευθύνης. Αντί να το μεταθέτουμε καλά είναι να διδαχθούμε απ’ αυτό και να αλλάξουμε. Διότι το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να αφήσουμε αυτή την κρίση να πάει χαμένη και να συνεχίσουμε τα ίδια, από πολύ χαμηλότερο επίπεδο. Αυτό, εξάλλου, δεν κάναμε τόσα χρόνια, όταν οι μικρές κρίσεις σε κάθε τομέα της χώρας προανήγγελλαν τη μεγάλη;

http://news.kathimerini.gr

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

......

Τι κοινό έχουν τα σπερματοζωάρια με τους δημόσιους υπαλλήλους;
Χιλιάδες τρέχουν αλλά μόνο ένα κάνει τη δουλειά!

Μπαίνει ένας βλάχος σ' ένα κατάστημα:
- Θέλου μια φουτουγραφική μηχανή!
- Με φλας; τον ρωτάει η πωλήτρια
- Γιατί, άμα σε φλίσου θα μτι δώσεις τζάμπα;


Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στην γυναίκα και στην μπαταρία;
Ότι η μπαταρία έχει και την θετική της πλευρά.

Γιατί έπλασε ο Θεός πρώτα τον Αδάμ;
Για να προλάβει να πει κι αυτός κάτι...

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να θυμάσαι τα γενέθλια της γυναίκας σου, είναι να τα ξεχάσεις μία φορά.

Πώς κρατάς ένα βλάκα σε αγωνία για μια μέρα;
Θα σου πω αύριο!

Γιατί όλοι οι τυφώνες έχουν θηλυκό όνομα;
Γιατί έρχονται υγροί και φουριόζοι και φεύγουν παίρνοντας σπίτια και αυτοκίνητα!


Πώς λέγεται το SMS στα βλάχικα;
Σ΄έστλα Μ΄έστλεις Σι ξανάστλα.

-Μπαμπά, μπαμπά στο σχολείο, με φωνάζουν μαφιόζο...
-Καλά, θα περάσω να το κανονίσω.
-Ωραία, κοίτα να φανεί σαν ατύχημα ε;


Ο σύζυγος στη γυναίκα του:
- Μωρό μου, δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω να τυραννιέσαι έτσι όλη μέρα στην κουζίνα.
Κλείσε την πόρτα!


Γιατί μια ξανθιά έχει στο ταβάνι της γραμμένη τη λέξη ΑΧ;
Για να μην ξεχνάει τα λόγια της.

Τι πετάει από άντρα σε άντρα, και από λουλούδι σε λουλούδι;
Η μελιτσούλα.

Eνας τύπος σε κακό χάλι, γεμάτος γρατσουνιές στο πρόσωπο και στο λαιμό , συναντιέται με έναν φίλο του.
Εκείνος ανήσυχος τον ρωτά :
- Μα καλά...Τί έπαθες ; είσαι χάλια.
- Aσε, θάψαμε χθες την πεθερά μου...
- Και καλά, τί είναι όλες αυτές οι γρατσουνιές ;
- Δεν ήθελε !!!

-Μαμά σήμερα που έκλεισα τα 16 μπορώ να φορέσω σουτιέν;
-Όχι Γιωργάκη.

Ποιο είναι το πιο δύσκολο μουσικό όργανο;
Η φλογέρα, γιατί ενώ παίζεις πρέπει να φυλάς και τα πρόβατα!!!

Στον πόλεμο στέλνει ο στρατηγός έναν φαντάρο να μετρήσει τους εχθρούς.
-Πόσοι ήταν, τους μέτρησες;
-Ναι, είναι 504.
-Και πώς είσαι τόσο σίγουρος;
-Μέτρησα 4 μπροστά και καμιά πεντακοσαριά από πίσω τους.

Τι βρίσκεται πιο πάνω από τον Πήτερ Πάν;

Ο Πήτερ παραπάν

Από ποιά πρόβατα βγαίνει το αγνό παρθένο μαλλί;
Από αυτά που τρέχουν πιο γρήγορα από τον τσοπάνη.

Powered By Blogger