Δεν έχει άμεση σχέση με την οικονομική κρίση και τη συνακόλουθη ανασφάλεια που δημιουργεί στον καθένα μας ατομικά, αλλά και συλλογικά σε κοινωνικό επίπεδο. Παρά ταύτα,σε εκνευρίζει η σκέψη «καλά με τα μεγάλα – τι στην ευχή, ούτε τα μικρά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν;» και σου χαλάει τη μέρα. Αυτή η έρμη και χιλιοπαιγμένη -αλλά μόνο «επικοινωνιακά»- καθημερινότητα που συναντάμε όλοι μας με το... που βγαίνουμε από την εξώπορτά μας! Μια απέραντη βρωμιά σε δρόμους και πεζοδρόμια (αλλά και εθνικές οδούς και μεγάλες επαρχιακές αρτηρίες!) που θα μπορούσε κάλλιστα να μην υπάρχει, να έχουμε ένα φυσιολογικό περιβάλλον στην καθημερινότητά μας, αρκεί οι καθ’ οιονδήποτε τρόπο «αρμόδιοι» στοιχειωδώς και μόνο να έκαναν τη δουλειά τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου