Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
"Οι φίλαθλοι εκτός από οπαδοί είναι και καταναλωτές. Πληρώνουν για να παρακολουθήσουν αγώνες, για να αγοράσουν αναμνηστικά των ομάδων, επιλέγουν τηλεοπτικά κανάλια που μεταδίδουν αναμετρήσεις συμβάλλοντας έτσι στο διαφημιστικό τους τζίρο και στο ύψος των εσόδων τους, και διαβάζουν έντυπα και ηλεκτρονικές σελίδες που ασχολούνται με τα σπορ. Τεράστιοι όγκοι φορολογικών εσόδων προκύπτουν από τις επιλογές φιλάθλων καταναλωτών, ενώ μεγάλες ποσότητες χρήματος προκύπτουν και ανακυκλώνονται λόγω των επιλογών τους αυτών (τηλεοπτικά δικαιώματα ομάδων και ομοσπονδιών, ποσά μεταγραφών, διαφημίσεις σε γήπεδα κ.λπ).
Το ποδόσφαιρο λοιπόν σαν οικονομικό φαινόμενο παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του εθνικού προϊόντος. Δεν αναγνωρίζεται όμως σαν κάτι τέτοιο από τη νομοθετούσα πολιτική αρχή. Πολύ συχνά οι ομάδες δεν αντιμετωπίζονται σαν εταιρείες αλλά σαν σύλλογοι τοπικής εμβέλειας και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Με αποτέλεσμα πολύ συχνά επιχειρήσεις, όπως είναι οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες, να αντιμετωπίζονται με οπτική τοπικού σωματείου - φορέα κοινωνικών ευαισθησιών. Τα χρέη τους έτσι συχνά παραγνωρίζονται και η νομοθεσία δεν εφαρμόζεται. Κυβερνητικές ρυθμίσεις τακτοποιούν τις οφειλές τους και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ο φορολογούμενος καλείται να λύσει προβλήματα που έχουν προκληθεί από κακή διαχείριση ή αλόγιστες μεταγραφικές κινήσεις. Είναι δυνατόν εταιρείες λ.χ. που βρίσκονται σε ειδική εκκαθάριση να ξοδεύουν εκατομμύρια ευρώ για την αγορά ποδοσφαιριστών;"
* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Κεφάλαιο
Εδώ το πλήρες κείμενο: http://www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου