Θέσεις «φιλέτα»

Tου Κωστη Η. Φαφουτη

Σκάνδαλα γίνονταν πάντα και παντού και ουδείς μπορεί να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διατηρεί το αποκλειστικό τους προνόμιο. Το πρόβλημα, επομένως, για τη χώρα μας δεν είναι ότι ξεσπούν σκάνδαλα, αλλά το ποιοι είναι πάντα αναμεμειγμένοι σε αυτά, καθώς και ότι στο επίκεντρό τους βρίσκεται πάντα, ή τουλάχιστον τις περισσότερες φορές, το κράτος. Με άλλα λόγια, το πρόβλημα είναι το συνονθύλευμα που αποτελεί την ουσιαστική άρχουσα τάξη, η οποία δεν λογαριάζει νόμους και δεν ορρωδεί έναντι κανενός. Αυτό αποτελείται από οικονομικούς παράγοντες κάθε είδους, οι οποίοι σε αγαστή συνεργασία και συναλλαγή με κρατικούς και κομματικούς υπαλλήλους -ανεξαρτήτως χρώματος- ενεργούν αυτονομημένα και λεηλατούν τον δημόσιο πλούτο.

Αν στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τη μεγάλη οικονομική κρίση που ξέσπασε, το αδιανόητο, δηλαδή το ιδιωτικό κεφάλαιο και οι μεγάλες εταιρείες να προσφεύγουν στο κράτος για να σωθούν, έγινε αναπόφευκτο, εδώ γίνεται κάτι εντελώς διαφορετικό: διάφοροι επιτήδειοι, χρησιμοποιώντας τις διασυνδέσεις τους, προσφεύγουν στο κράτος με ένα και μοναδικό σκοπό, να διαμοιράσουν τα ιμάτιά του και να πλουτίσουν. Απλώς, ανάλογα με το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία, αλλάζουν τα πρόσωπα και οι ρόλοι.

Ετσι, με μεγάλη άνεση και χωρίς καμία δυσκολία: Χτίζονται εταιρείες «υψηλής τεχνολογίας» θεριεύουν μέσω συμφωνιών που τις καταστούν αποκλειστικούς προμηθευτές του Δημοσίου, το οποίο πληρώνει ακριβότερα, και όταν τελειώσει αυτή η αποκλειστικότητα μοσχοπουλιούνται. Επιχειρηματίας, βασιζόμενος στις «καρδιακές» σχέσεις με βουλευτές, υφυπουργούς και υπουργούς, γιγαντώνει την εταιρεία του -πάλι «υψηλής τεχνολογίας»- η οποία ύστερα από χρόνια οδεύει ολοταχώς προς πτώχευση. Ενδιαμέσως, βέβαια, ο επιχειρηματίας έχει πλουτίσει. Σκοτεινοί και μη οικονομικοί παράγοντες διαπλέκονται με δικαστικούς και στήνουν δίκες, με το αζημίωτο φυσικά.

Χρηματιστές έχουν υπεράκτιες εταιρείες, που διαχειρίζονται μίζες των προμηθευτών του Δημοσίου. Διευθυντικά στελέχη εταιρειών, που προμηθεύουν το Δημόσιο, κάνουν δώρα σε υπουργούς ταξίδια αναψυχής, δίνουν μίζες σε κόμματα και πολιτικούς και επιδίδονται στο real estate στο Αιγαίο, μαζί με βουλευτές, στους οποίους πουλάνε και τον εξοπλισμό των γραφείων τους. Πρώην γενικοί γραμματείς υπουργείων μετατρέπονται εν μια νυκτί σε καναλάρχες, αποκτώντας συχνότητα στο άναρχο τηλεοπτικό τοπίο και ακολούθως γίνονται και εφοπλιστές της άγονης γραμμής, που εξασφαλίζει κρατικές επιδοτήσεις. Πρόεδροι ασφαλιστικών ταμείων, που διορίστηκαν με μοναδικό προσόν την αφοσίωση και τις «υπηρεσίες» στο κόμμα, παίζουν τα λεφτά των ταμείων σε συνεννόηση με χρηματιστές, που επίσης έχουν στενές σχέσεις -συγγενικές ή άλλες- με το κόμμα. Ηγούμενοι, εξομολογητές υπουργών και άλλων επιφανών προσώπων, αποκτούν κρατικά ακίνητα - «φιλέτα» σε τιμές ευκαιρίας και συμβολαιογράφοι ή δικηγόροι, συγγενείς υπουργών, εκπροσωπούν τις μονές τους σε συναλλαγές με το Δημόσιο. Το οποίο Δημόσιο έχει πλημμυρίσει από διορισμένους κουμπάρους, αδέρφια, ξαδέρφια, γιους, συζύγους και λοιπούς συγγενείς με πρωτοβουλία υπουργών, βουλευτών, νομαρχών, δημάρχων και κάθε είδους κομματαρχών. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος και όσο δεν σπάει αυτό το απόστημα τίποτε δεν πρόκειται ουσιαστικά να αλλάξει.

http://news.kathimerini.gr