Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Είχαμε ένα όνειρο...

Εδώ Ράδιο "Ε"
Είχαμε ένα όνειρο...
Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΛΑΘΟΣ όνειρο είχαμε. Να αγοράσουμε μια «μπέμπα», μια... μερσεντέ με δερμάτινα σαλόνια και ηλιοροφή για να μη μας κρύβει τον ήλιο η οροφή, με 280 τελική...

ΟΙ πιο... εξτρεμιστές ονειρευτήκαμε μια γαμάουα τζιπάρα (τουλάχιστον 2500 κυβικά) για να δραπετεύουμε απ' τους χωματόδρομους σε απάτητα βουνά και λίμνες. Τα καταφέραμε! Μας έδωσαν αβέρτα - κουβέρτα δάνεια οι τράπεζες και εκεί που προτιμούσαμε το παπάκι από τον Μητσοτάκη, σκάσαμε μύτη στα πέριξ με μια δανεική κουρσάρα να!

ΗΤΑΝ τρύπιο το όνειρό μας. Οχι μόνο γιατί τρύπησε η τσέπη μας κι έπρεπε κάθε μήνα κάτι να περικόβουμε απ' τον οικογενειακό προϋπολογισμό για να πληρώνουμε τη δόση του... του-του, αλλά και γιατί κανείς υποψήφιος χλιδάτος - γκαζάκιας δεν έτρεξε ποτέ με 280, ούτε οι τζιπάτοι δραπέτευσαν στις λίμνες και στα βουνά.

ΟΙ τζιπάτοι, που έπιασαν δεύτερη δουλειά για να υποστηρίξουν το... επίπεδο ζωής τους, δεν έχουν πλέον καθόλου ελεύθερο χρόνο. Η μόνη εκδομή που κάνουν οι... γελαδάρηδες είναι Σάββατο μεσημέρι στην πλατεία Κολωνακίου. Μπας και θαμπώσουν καμιά γκόμενα λαϊκιά, που μένει πέρα απ' το ποτάμι κι έρχεται εκεί με το λεωφορείο για να... θαμπωθεί. Δεν το υποτιμώ αυτό, αλλά είναι μόνο για μια «αρπαχτή». Εχει μπλέξει τόσο πολύ του καθενός τζιπάτου η ζωή -υπάρχουν στη μέση γυναίκα, δάνεια και παιδί- που η σχέση αυτή δεν έχει καμιά προοπτική.

ΟΙ ψευτο-γκλαμουράτοι; Οι παρ' ολίγον χλιδάτοι με τις «μπέμπες» και τα μερσεντέ; Αντί με 280 κινούνται σαν χελώνες με 11 χιλιόμετρα την ώρα μες στην συμφόρηση της Κηφισίας δίπλα σ' ένα Ζάσταβα. Στους δρόμους επικρατεί τα τελευταία χρόνια ένα καθεστώς εντελώς κομμουνιστικό! Εχει εξισωθεί η «μπέμπα» με το Ζάσταβα· ούτε ο Πολ Ποτ δεν τ' ονειρεύτηκε αυτό. Και αντί να 'σαι χλιδάτος, μοιάζεις καράβλαχος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger