Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008
Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008
Επιτέλους Χριστούγεννα........
...αφού λοιπόν δεν πείσαμε ως χώρα υπό εξέγερση
...αφού λοιπόν δεν πείσαμε ως η αρχή του τέλους της καπιταλιστικής Ευρώπης
...αφού λοιπόν δεν πείσαμε ως σοβαρό κράτος
...αφού λοιπόν δεν πείσαμε ως αγωνιζόμενη νεολαία
...αφού λοιπόν δεν πείσαμε ως κράτος απειλούμενο από "ασύμμετρες απειλές"
...αφού λοιπόν δεν πείσαμε ως ευνομούμενο κράτος
...αφού λοιπόν δεν πείσαμε ως Δημοκρατία
...αφού λοιπόν δεν πείσαμε ως "ακτιβιστές" πολίτες
...αφού λοιπόν γενικά δεν πείθουμε κανέναν πια και το 2ο Χριστουγεννιάτικο δεντράκι μας ακόμα επιβιώνει στο Σύνταγμα
...ας κάνουμε αυτό που όλοι ξέρουμε να κάνουμε καλά...
Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά
και καλά...ψώνια!
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
Μετά την ομιλία
Του Αλεξη Παπαχελα
O πρωθυπουργός ήταν καλός (το κοστουμάκι μπορούσε να είναι καλύτερο όμως..) στη χθεσινή του εμφάνιση (η κουφάλα περίμενε τις γιορτές για το double dot!!) στην κοινοβουλευτική ομάδα. Εδειξε για πρώτη φορά μετά τη ΔΕΘ (δηλαδή πριν τη ΔΕΘ είχε συμβεί κάτι που έχασα;;) πως διαθέτει πολιτικά ρεφλέξ (?) και ακούει ("βλέπει" είναι το σωστό ρήμα) την κοινωνία. Οι βουλευτές της Ν.Δ. έφυγαν από τη συνεδρίαση έχοντας την (παρ)αίσθηση –όπως έλεγε χαρακτηριστικά ένας βαθιά καραμανλικός ("βαθιά" στην ιστορία; Μήπως εννοεί τον θείο;), αλλά και βαθύτατα απογοητευμένος (κάτι πιο συγκεκριμένο, αυτό είναι πολύ γενικό!) βουλευτής – πως «έβλεπαν παλιό καλό Καραμανλή» (Γρήγορα φωνάξτε τους GhostBusters!!) . Ο κ. Καραμανλής μπόρεσε να συσπειρώσει τη βάση και τα στελέχη της Ν.Δ. (Δεν είχε και πολύ δύσκολη δουλειά...αυτό το είχαν πετύχει τα πολλά € και λίγο το......-5!) Χθες, επίσης, η κυβέρνηση έδειξε να βγαίνει από την παρατεταμένη επικοινωνιακή της αφασία, με κορυφαία στελέχη να την υπερασπίζονται δημοσίως (Άρα είναι ικανότατη κυβέρνηση...Τι άδικοι που ήσασταν τόσο καιρό!!).
Το ερώτημα που απασχολεί τους πολιτικούς παρατηρητές έγκειται στο αν και κατά πόσον η χθεσινή αντεπίθεση είναι «πολύ λίγη και πολύ καθυστερημένη» (το "ουσιαστική", το "πρακτικό αντίκρισμα", οι "πολιτικές ενέργειες", οι πολιτικές αποφάσεις" έχουν χαθεί σαν ορισμοί;), αν δηλαδή ο κ. Καραμανλής μπορεί να ξαναγυρίσει το παιχνίδι(όπως καταλάβατε όλα είναι ένα παιχνίδι! Στο οποίο μάλλον δεν μας παίζουν.). Ο πρωθυπουργός έχει δείξει τα τελευταία χρόνια πως όταν βρίσκει τον εαυτό του(δηλαδή τόσο καιρό ποιος ήταν???) μπορεί να [κερδίζει τις εντυπώσεις με μια καλή εμφάνιση ή κίνηση] (μεταγραφή μου μυρίζεται...λέτε να βάλει πράσινα ο Κωστάκης;; ). Αυτά που του έλειπαν (του "'έλειπαν" παλιά;;) όμως, όπως απεδείχθη, ήταν (πάλι παλιά;;;) η τόλμη στις πράξεις και όχι στα λόγια, αλλά και αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν follow up στην εκτέλεση κάποιων αποφάσεων. Τώρα λοιπόν που μίλησε αποτελεσματικά στο κόμμα ("κώμα" καλύτερα, ταιριάζει περισσότερο.), θα μπορέσει να απευθυνθεί το ίδιο αποτελεσματικά σε μια ταραγμένη και θυμωμένη κοινωνία (Εγώ θα κλείσω τραπέζι μετά τις γιορτές!! Χαζός είμαι;; );
Εχει ακόμη δύο συμμάχους (Τον Παπανδρέου και ποιόν άλλο;;;). Πρώτα απ’ όλα τον φόβο, την πολύ βαθιά ανησυχία του κόσμου λόγω των ταραχών (;;) και της οικονομικής κρίσης (αυτό το δέχομαι). Και κατά δεύτερον τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης (συγνώμη βιάστικα!!), ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται πως η κοινή γνώμη δεν αναζητεί έναν Ελληνα μεταμοντέρνο Γκάντι, αλλά κάποιον που έχει τολμηρή άποψη, εφικτό σχέδιο και συγκεκριμένα πρόσωπα (Και ΝΕΑ!!!!Και ΙΚΑΝΑ!!!Και ΕΝΤΙΜΑ..και, και,και...) για να βγάλει τη χώρα από την κρίση(Το Χάλι). Είναι λάθος να περιμένει ο κ. Παπανδρέου να «σαπίσει» απλά η κυβέρνηση και να κερδίσει τις εκλογές. Ο Ελληνας πολίτης αντιλαμβάνεται πως το 2008 δεν είναι το 2004, κανείς δεν είναι έτοιμος να εμπιστευθεί έναν απλά συμπαθητικό καπετάνιο για να τον περάσει απέναντι με μηδεν… μποφόρ και αίθριο καιρό. Οι περισσότεροι καταλαβαίνουν πως το καράβι περνά μέσα από μια καταιγίδα, ότι το καράβι δεν έχει αρμούς και πως θα είναι τυχερό να προσαράξει στα αβαθή και να μη ναυαγήσει.
Το ερώτημα είναι αν ο κ. Καραμανλής θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και θα σχηματίσει μια κυβέρνηση με πυρήνα τους 3-4 ικανούς ανθρώπους που διαθέτει (Ξεκίνα...μετράω...), αν θα οργανώσει ένα Μέγαρο Μαξίμου αντάξιο ευρωπαϊκής χώρας (Για ποιους λες τώρα...σε έχασα!!) και αν θα στρατολογήσει και μερικούς μη πολιτικούς (αν γίνει εγώ θα κάτσω να με....) σε θέσεις-κλειδιά. Είναι προφανές πως δεν μπορεί να τον ενδιαφέρει τώρα (και γιατί έπρεπε να τον ενδιαφέρει πριν ;;;;) αν θα στενοχωρηθεί ο Χ ή ο Ψ ή ακόμη και οι εσωκομματικές ισορροπίες (Συγνώμη αλλά τον ψηφίσατε για πρωθυπουργό χώρας ή διαχειριστή "κώματος";;;; ). Χθες, πάντως, έδειξε πως το «πολιτικό ζώο» μέσα του είναι ζωντανό (Και του το έλεγε η μάνα του...Κωστάκη μη τρως γρήγορα...μάσα καλά!!!). Αυτά σε ό,τι αφορά το πολιτικό μας παιχνίδι (όσο το βλέπουμε σαν παιχνίδι....VIMAX και έχει ο θεός) γιατί το πρόβλημα δεν είναι απλά ποιος θα είναι πρωθυπουργός, αλλά αν εμείς και οι πολιτικοί μας θα καταλάβουμε το μέγεθος της κρίσης...
Κράτος νοσηρό και μιαρό
Τα δύο κόμματα εξουσίας είναι σαν τον Ολυμπιακό στο ποδόσφαιρο: τα πάντα για να παραμείνουμε στην πρώτη θέση. Αλλά και τα δύο κόμματα της Αριστεράς τα είδαμε να αναλώνονται σε μια γελοία, παγερά αδιάφορη αντιπαράθεση μεταξύ τους. Από αυτή τη σκοπιά, ναι, το σημερινό ελληνικό κράτος έχει κάτι νοσηρό και μιαρό. Είχε κάτι μιαρό πριν καν πέσει νεκρός στα Εξάρχεια ο 15χρονος Αλέξης.
Εδώ το πλήρες κείμενο:
http://news.kathimerini.gr
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Στη στέγη ή......
την παγωμένη άσφαλτο, τα πεζοδρόμια, τα χημικά, τις αυτοσχέδιες παραστάσεις στα παγωμένα σκαλοπάτια των κρατικών κτιρίων, τις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, τα δακρύβρεχτα μουσικά κλιπάκια των ΜΜΕ, τα 300 καμένα ή κατεστραμμένα κτίρια-καταστήματα, τις αναγγελίες για αποζημιώσεις, τους θλιμμένους τηλεδημοσιογράφους-stars, τις νέες καταλήψεις(δεν μοιάζουν με τις προηγούμενες), το +5 του ΠΑ.ΣΟΚ, το -5 της Ν.Δ, το Κούγια (αυτός διάλεξε τη "δύσκολη δημοσιότητα", το ρόλο του "κακού"), το καμένο έλατο, τα αιτήματα για την παιδεία, τους "αγωνιστές" πελάτες του EVERGREEN στη Κοραή, τον δακρυσμένο Κακλαμάνη, τους αγωνιστές bloggers και τα παντοδύναμα πηκτρολόγια τους, τον τηλεθεατή Κώστα,τις άπειρες κοινωνικο-πολιτικές αναλύσεις, τη συνέντευξη σταθμό των Schooligans στο ΣΚΑΙ radio, την "ηρωοποίηση" του κράνους της πέτρας και της φωτιάς, την ανυπομονησία των υπαλλήλων-φυτών να φύγουν νωρίτερα από τα κελιά-γραφεία λόγω των επεισοδίων, μετά την τιμολόγηση του πανάκριβου διαφημιστικού "αέρα", μετά το μεγάλο κενό "συγνώμη"...
...η μεγάλη κοινωνική εξέγερση που θα αλλάξει την παγκόσμια ιστορία συνεχίζεται με τον
Βιοπαλαιστή στη στέγη...
....ή στο ρετιρέ;
Οι βαθύτερες αιτίες της κρίσης στην Ελλάδα
Του Kevin Featherstone*
Την επομένη των πρόσφατων ταραχών στην Ελλάδα, το μόνο σαφές είναι ότι η πολιτική ατζέντα επικαλύπτει εκείνη της οικονομίας. Το 2009 ίσως αποδειχτεί σημείο καμπής για την Ελλάδα, καθώς φαίνεται ότι θα είναι έτος επιλογών και αποφάσεων. Με την ιδιότητα του παρατηρητή που βρίσκεται έξω από το παιχνίδι, η Ελλάδα με εκπλήσσει ως χώρα των αντιφάσεων όλο και πιο δυσαρεστημένη με τον εαυτό της. Είναι οι ίδιες αντιφάσεις που οδήγησαν στο παρελθόν τις μεταρρυθμίσεις σε τέλμα και ίσως τις αποδυναμώσουν για μια ακόμη φορά. Αλλά το 2009 ο διαχωρισμός ανάμεσα στο «πολιτικό» και το «οικονομικό» θα είναι αδύνατος, εξέλιξη καθόλου ευχάριστη και για τους δύο τομείς.
Επί μακρόν η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα στο σύστημα διακυβέρνησης. Οι ψηφοφόροι πείθονται πολύ εύκολα ότι η αλλαγή ηγεσίας θα επιφέρει και τη μεγάλη αλλαγή, την υπέρβαση του «συστήματος». Ο νέος αρχηγός θα μεταρρυθμίσει το κράτος, θα αντικαταστήσει τις πελατειακές σχέσεις με την αξιοκρατία, θα φέρει την κάθαρση στην κομματική πολιτική, όλα αυτά επ’ ονόματι της αλλαγής, του εκσυγχρονισμού ή και της μεταμόρφωσης. Ταυτόχρονα, όμως, ο νέος αυτός ήρωας θα πρέπει να ικανοποιήσει τουλάχιστον άλλες είκοσι επτά απαιτήσεις.
* Ο κ. Kevin Featherstone είναι καθηγητής στο Ιδρυμα Μελετών της Σύγχρονης Ελλάδας «Ελευθέριος Βενιζέλος» του LSE.Συνέχεια....http://news.kathimerini.gr
Οι Ελληνες αντιμέτωποι με τους εαυτούς τους
Tου Νικου Κωνστανταρα
Από το περασμένο Σάββατο τα παιδιά μας μπήκαν σε έναν άλλο κόσμο. Δεν ευθύνονται αυτά αν η σχέση του πολίτη με το κράτος και την κυβέρνηση είναι άλλη απ’ αυτή που θα θέλαμε· η ευθύνη βαραίνει τους υπόλοιπους, αλλά κυρίως αυτούς που τόσα χρόνια κυβερνούν ή ασκούν αντιπολίτευση και άφησαν τα προβλήματα της δημοκρατίας μας να κακοφορμίσουν. Οι πολίτες και τα μέσα ενημέρωσης φταίνε στο ότι ανέχονται την απαξίωση των θεσμών και τη διατήρηση ενός πολιτικού συστήματος από το οποίο δεν περιμένουν προκοπή, αλλά την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων.
Η κοινωνία μας είναι σε κρίση όχι επειδή τα προβλήματά της είναι μεγαλύτερα από αυτά που μαστίζουν άλλες χώρες, αλλά επειδή δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε τίποτα μεταξύ μας. Με άβουλους, ατάλαντους ηγέτες που δεν τολμούν να λύσουν και τα πιο απλά προβλήματα, αφήνοντάς τα να χρονίζουν και τους θεσμούς να ευτελίζονται, τελικά χάσαμε την εμπιστοσύνη μας στο κράτος, στο πολιτικό σύστημα και στη συνοχή της ίδιας της κοινωνίας μας. Είμαστε θυμωμένοι, θιγμένοι, ανασφαλείς, απομονωμένοι. Συμβιβασμένοι και ασυμβίβαστοι μαζί....
....Πώς θα φτιάξουν όλα αυτά; Τις τελευταίες μέρες είδαμε τον μαζικό και ειλικρινή πόνο για τον άδικο χαμό ενός παιδιού, αλλά και την ανησυχία για μια κοινωνία που ήταν τόσο έτοιμη να εκραγεί. Δεν είδαμε να δυναμώνει η βούληση κανενός να προβεί στις οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που θα θωρακίσουν τη χώρα για το μέλλον και θα εξασφαλίσουν τη γαλήνη. Αντιθέτως· είδαμε ότι ο φόβος και η καπηλεία θα εντείνουν τις διαφορές μας και θα ετοιμάσουν το έδαφος για την επόμενη καταστροφή.http://news.kathimerini.gr
Η ελληνική «νύχτα των κρυστάλλων»
Του Brady Kiesling*
.......Καθώς περπατούσα στη Φιλελλήνων και έβλεπα τους εμπόρους να μαζεύουν τις σπασμένες βιτρίνες των καταστημάτων τους, μου ήλθε στο μυαλό η «Kristallnacht», η «Νύχτα των Κρυστάλλων». Ας μην λησμονούμε άλλωστε ότι οι βανδαλισμοί των καταστημάτων των Εβραίων από τους Ναζί, το 1938, ξεκίνησαν από τη δολοφονία ενός Γερμανού διπλωμάτη στο Παρίσι από έναν Εβραίο θερμοκέφαλο. Το ιδεολόγημα της συλλογικής ενοχής, το οποίο έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια από κάθε πολιτισμένο λαό, ζει και βασιλεύει στον κόσμο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Οι αστυνομικοί είναι φονιάδες. Γι’ αυτό πρέπει να τους λούσουμε με βενζίνη και φωτιά. Για να τους φέρουμε σε απόσταση βολής, δεν πρέπει να διστάσουμε να σπάσουμε καταστήματα ή να προβούμε σε εμπρησμούς.
Αναμφίβολα, οι Ελληνες δημοσιογράφοι θα προσβληθούν από την εν λόγω σύγκριση. Αλλωστε, το πογκρόμ των τελευταίων ημερών δεν στράφηκε εναντίον Εβραίων ή Αθίγγανων, αλλά εναντίον των τρισκατάρατων αστυνομικών. Για να μην τους προκαλέσω περισσότερο λοιπόν, τους καλώ να διαβάσουν την προκήρυξη της 17 Νοέμβρη μετά το θάνατο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυνομικό Μελίστα. Η γλώσσα που χρησιμοποιούν σήμερα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης ελάχιστα διαφέρει από εκείνη που χρησιμοποιούσε τότε η τρομοκρατική οργάνωση. Η διαφορά βεβαίως είναι ότι οι Ελληνες δημοσιογράφοι δεν χρειάζεται να παγιδεύσουν το αμάξι ενός αστυνομικού με εκρηκτικά, για να κατακτήσουν το δικαίωμα να παροτρύνουν άλλους να το κάνουν....
* O κ. Brady Kiesling είναι πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ. Παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ κι έκτοτε ζει μόνιμα στη χώρα μας.Εδώ το πλήρες κείμενο: http://news.kathimerini.gr
Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008
Ελληναράδες....
Θυμηθείτε την καθημερινότητα. Σταματάει τον παραβάτη οδηγό ο τροχονόμος και εκείνος του λέει "άντε χάσου, ρε μ..., βρε άντε και γ...., ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε; ". Γκαζώνει και φεύγει ή πάει στο βουλευτή του να του σβήσει τη κλήση. Ο τσαμπουκάς του "τώρα θα δεις ποιος είμαι εγώ ρε" μας χαρακτηρίζει ως λαό.
Τσαμπουκάς και δολοφόνος είναι και ο μεθυσμένος νεαρός στην παραλιακή που πέφτει ξημερώματα πάνω στους πεζούς και τους καθαρίζει. Τσαμπουκάς και παραβάτης είναι και ο δημόσιος υπάλληλος που κλείνει π.χ το γκισέ, αφήνοντας στην ουρά πολίτες, και φεύγει γιατί έτσι γουστάρει! Ίδιας ποιότητας είναι και ο μάγκας που βιάζεται και μπαίνει αντίθετα στην Εθνική και ξεκληρίζει οικογένειες. Ανάλογη είναι και η συμπεριφορά του άντρα που πυροβολεί τη γυναίκα του επειδή τον χώρισε και του τσοπάνη που "θερίζει" με τη καραμπίνα του τον γείτονα για ένα μέτρο χωράφι.
Οπωσδήποτε επικρατεί και στην αστυνομία αυτή η αντίληψη, αλλά, προς θεού, δεν μπορείς να τους αποκαλείς συλλήβδην "μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους". Γιατί και οι αστυνομικοί από την ίδια κοινωνία βγαίνουν. Δεν αρκεί μόνο η δική τους εκπαίδευση . Την έχουμε όλοι ανάγκη, ακόμα και για τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε αδειάζοντας το γεμάτο σταχτοδοχείο στο δρόμο, χτίζοντας πάνω στα ρέματα, θεωρώντας γυναίκα και κόρη ιδιοκτησία μας.
Φονιάς ο τσαμπουκάς αστυνομικός, εν δυνάμει φονιάδες όλοι αυτοί με τις μολότοφ που πυρπολούν κτίρια με ανθρώπους μέσα. Ξεχάσαμε τους 7 νεκρούς του "Κ. Μαρούση" που κάηκαν ζωντανοί σε επεισόδια με αναρχικούς. Αυτούς ποιος τους θυμάται;
Φωτεινή Πιπιλή, βουλευτής Α΄Αθηνών της ΝΔ
Απόσπασμα από συνέντευξη στον Θάνο Δημάδη
FREESUNDAY 14.12.2008 (σελ. 16)
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
Γιατί να είναι καλύτερη....;
Αυτό που βασανίζει, ωστόσο, τον Χαρίτο είναι μια άλλη απορία, η οποία κανονικά θα έπρεπε να βασανίζει όλους μας: γιατί η Ελληνική Αστυνομία να είναι καλύτερη από την Ελληνική Εφορία, τα Ελληνικά Νοσοκομεία του ΕΣΥ, ή την Ελληνική Πολεοδομία; Μήπως σε όλες αυτές τις υπηρεσίες δεν ασκείται πάνω στον πολίτη κάποια μορφή βίας ή τουλάχιστον ταπείνωσης; Δεν είναι το φακελάκι μια μορφή βίας ή εκβιασμού με αντικείμενο τον ασθενή; Δεν είναι μια μορφή βίας να σε αναγκάζουν να λαδώσεις, για να πάρεις μια άδεια δόμησης που σου ανήκει νόμιμα; Και γιατί όλα αυτά τα δεχόμαστε σιωπηλά και δεν φωνάζουμε για βία; Και η βία στα γήπεδα; Την προκαλούν οι «λίγοι άφρονες», όπως επαναλαμβάνουν κάθε τόσο αυτοί που μεταδίδουν τους αγώνες; Και οι πολλοί σώφρονες τι κάνουν; Δεν είναι αυτονόητη η ευθύνη του πολίτη να αποβάλει μόνος του τα ξένα σώματα; Οχι, περιμένει την αστυνομία να απομακρύνει τους άφρονες διά της βίας, την οποία μετά καταδικάζει.
Εδώ το πλήρες κείμενο..
Επικίνδυνα φαινόμενα
Είναι εξαιρετικά ανησυχητική η νομιμοποίηση της βίας από ορισμένους εκφραστές δήθεν προοδευτικών απόψεων. Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων ταραχών, ακούστηκαν τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σχολιαστές να υποστηρίζουν πως το σπάσιμο τραπεζών ή καταστημάτων πολυεθνικών εταιρειών είναι θεμιτό, αλλά όχι η καταστροφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πρόκειται για επικίνδυνα φαινόμενα που τορπιλίζουν τη δημοκρατία μας και τους βασικούς θεσμούς κάθε πολιτισμένης χώρας. Είναι εξαιρετικά κρίσιμο τέτοιου είδους φωνές να απομονωθούν τώρα από όλο τον πολιτικό κόσμο και την κοινωνία πριν ξαναγυρίσουν τη χώρα στη λίθινη εποχή. Η βία δεν λύνει ποτέ κανένα πρόβλημα και δεν είναι ποτέ ανεκτή, τελεία και παύλα.
Αθήνα, η 25η πιο ακριβή πόλη
Εως και 100% πάνω οι τιμές σε σούπερ μάρκετ της Ελλάδας σε σχέση με τις ΗΠΑ
Της Λινας Γιανναρου
Στην αρχή ήταν μια υποψία, μια ιδέα που σφηνωνόταν στο μυαλό της κάθε φορά που έβγαινε από το σούπερ μάρκετ με τις σακούλες στο χέρι. «Μπα, αποκλείεται», σκεφτόταν μετά. Ως την επόμενη φορά που θα έβγαινε για ψώνια... Σήμερα, περίπου μία τριετία αργότερα, η υποψία έχει δώσει τη θέση της στην απόλυτη βεβαιότητα: ναι, τα σούπερ μάρκετ στην Αθήνα είναι ακριβότερα απ’ ό, τι στο Μανχάταν και στο... Χόλιγουντ!
....πηδάλιο και στιβαρό χέρι.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Βρυξέλλες, 12 Δεκεμβρίου 2008
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008
Απολύθηκε........
Ο φωτογράφος του Ελεύθερου Τύπου Κώστας Τσιρώνης που τράβηξε τις φωτογραφίες των αστυνομικών να σημαδεύουν διαδηλωτές απολύθηκε από την εφημερίδα.
http://www.tvxs.gr
Μέσα από τον καθρέφτη
Ναι, έχω ακόμη κάποιες απαντήσεις. Αηδιάζω με τα τομάρια που βγαίνουν και ζητούν αστυνομοκρατία και «περισσότερο κράτος» παίζοντας τους σοσιαλιστές —με αυτές τις ισοπεδωμένες λέξεις, άντε να βρεις να παραδώσεις ελπίδα στα παιδιά. Μα δεν πειράζει, θα φτιάξουν τις δικές τους. Ομως, οφείλω την αυτοκριτική μου στο παιδί που μεγαλώνω. Που, πριν χρόνια θα έλεγα πως δεν είναι δικό μου, κατά τους στίχους του Ταγκόρ.
Του είχα/είχαμε υποσχεθεί ασφάλεια. Οι πόλεμοι, του έλεγα/λέγαμε, ο θάνατος, ο πόνος, θα κρατηθούν μακρυά σου. Εσύ θα είσαι ευτυχισμένο και ασφαλές, γι” αυτό είμαι εγώ εδώ. Εγώ και η βολική και ακίνδυνη προσομοίωση του κόσμου. Είμασταν όλοι ευτυχείς μέσα στο Μάτριξ, που το θρέφαμε με σκάνδαλα, λαμογιές, θαυμασμούς και επιφωνήματα για ό,τι χειρότερο και ποταπό έχει γεννήσει αυτός ο τόπος, απόρριψη κάθε αξίας που δε βόλευε, όλων όσων απαιτούσαν θυσία, αίμα, ακεραιότητα, ήθος. Μοιραζόμασταν με τα παιδιά μας το χάπι της ευτυχίας, χωρίς όμως να μοιραζόμαστε τη γνώση: εκείνα δεν ήξεραν πως πρόκειται για Μάτριξ. Η σφαίρα στον συνομήλικό τους Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ήταν το κόκκινο χάπι. Τό Μάτριξ κατέρρευσε. Μαζί με τα ψέμματά μας, και με όση βοήθεια μπορούσαν να του δώσουν τα παιδιά μας.
Εδώ το πλήρες κείμενο..
Αναζητώντας τον νέο ηγέτη
Tου Aθανασιου Eλλις
Λέτε;;;;;Tι γραφει ο ξενος Tυπος
Ενας αστυνομικός ήταν ο δράστης. Η έντονη συναισθηματική φόρτιση της πρώτης στιγμής ήταν κατανοητή. Αλλά το μέγεθος των ταραχών, η διάρκειά τους και οι μεγάλες καταστροφές εξέπληξαν. Να ’μαστε λοιπόν μπροστά σε μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση, η οποία κατά την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης βρίσκεται αντιμέτωπη με τη νεολαία της, η οποία δεν βρίσκει άλλο τρόπο να εκφράσει το θυμό της παρά μόνο μέσα από τη βία.
Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα με τη γνωστή ιστορία της απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών και το Πολυτεχνείο της υπήρξε μια ιδιαιτερότητα στους κόλπους της Ευρώπης, παρέχοντας καταφύγιο σε εξτρεμιστικά κινήματα και αποδεχόμενη μια τρομοκρατία της άκρας αριστεράς που ποτέ δεν αφοπλίστηκε.
Κι όλα αυτά, γιατί η Ελλάδα δεν προσαρμόστηκε στις ανάγκες μιας σύγχρονης χώρας, παραμένοντας εγκλωβισμένη στον κυκεώνα των σκανδάλων, της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων. Η Ελλάδα δεν ζει τον δικό της Μάη του ’68, ούτε όμως υπάρχουν ομοιότητες με τα επεισόδια στα παρισινά προάστια το 2005. Η κρίση είναι αμιγώς πολιτική.
LIBERATION
Οι αποκαλύψεις των τελευταίων μηνών για τα σκάνδαλα επαύξησαν τα προβλήματα του κυβερνώντος κόμματος. Τον Ιανουάριο, μια ιστορία με σεξ σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς ενεπλάκη σ’ αυτήν στέλεχος του υπουργείου Πολιτισμού.
Στη συνέχεια, σκάνδαλα που σχετίζονται με την ορθόδοξη εκκλησία και το Αγιον Ορος προκάλεσαν μεγάλη δυσαρέσκεια στον κόσμο. Αυτό το κλίμα του τέλους της «βασιλείας» του Καραμανλή έχει γίνει ιδιαίτερα έντονο τον τελευταίο μήνα, καθώς η κυβέρνησή του στηρίζεται στην πλειοψηφία μιας και μόνης έδρας. Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη δυσαρέσκεια της γενιάς των 700 ευρώ, η οποία δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί τη λιτότητα.
DER SPIEGEL
Από την εποχή της φοιτητικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το 1973, ο χώρος των πανεπιστημίων ήταν απαγορευμένος για την ελληνική αστυνομία. Διαδηλωτές μπορούσαν εύκολα να βρουν καταφύγιο εκεί χωρίς να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Οι διοικήσεις των πανεπιστημίων είτε δεν μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν είτε επεδείκνυαν ανοχή απέναντί τους. Οι αναρχικοί ισχυρίζονται σήμερα ότι πολεμούν εναντίον του κράτους που είναι διεφθαρμένο, εναντίον της έλλειψης ευκαιριών για τους νέους, αλλά και εναντίον της υψηλής ανεργίας.
Εδώ το πλήρες κείμενο...
Ποιος οπλίζει το εφηβικό χέρι με την πέτρα;
Tης Eλενης Mπιστικα
Εδώ το πλήρες κείμενο...
Θλίψη γονέων, οργή τέκνων
Tου Κωνσταντινου Ζουλα / zoulas@kathimerini.gr
Δεν ξέρω αν συμβαίνει και με σας, αλλά προσωπικά ουδόλως με πείθουν οι αναλύσεις των «ειδικών», οι οποίοι αίφνης απορούν για «τη σωρευμένη οργή της γενιάς των 16ρηδων», όταν οι ίδιοι είναι που μέχρι πρότινος –εξίσου υπερβολικά– χαρακτήριζαν αυτή τη γενιά καλομαθημένη, μέσα σε γυάλα και πολιτικώς αφασική. Αναλόγως δε εξοργίζομαι, βλέποντας και κάποιους τηλεοπτικούς συναδέλφους μου, δήθεν να εξεγείρονται κατά της «ανεπαρκούς αστυνομίας», όταν γνωρίζω ότι μόλις βγουν από τα στούντιο, εμπιστεύονται την «ασφάλειά» τους σε 2 - 3 αστυνομικούς για να τους συνοδεύσουν στα σπίτια τους...
Εδώ το πλήρες κείμενο...Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2008
Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2008
Ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Σ’ αυτές τις κρίσιμες ώρες (με τόσες κρίσιμες ώρες που ζει αυτή η χώρα μήπως της χρειάζεται "εντατική";), η πρόκληση είναι ξεκάθαρη: Να θωρακίσουμε το δημοκρατικό πολίτευμα απέναντι στη βία ακραίων ομάδων (σε όλες τις υπόλοιπες απειλές που μπορείτε να σκεφτείτε είναι θωρακισμένο!). Γι’ αυτό η εθνική ενότητα είναι αυτή τη στιγμή το χρέος όλων μας (όπως καταλάβατε χρεωθήκαμε κι άλλο...Νο 1). Στο πλαίσιο αυτό του χρέους είχα σήμερα διαδοχικές συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τους Αρχηγούς των Κοινοβουλευτικών Κομμάτων και τον Πρόεδρο της Βουλής. Κατέστησα σαφή τη θέση μου (με την άλλη "θέση" σου τί θα κάνεις;;) ότι όλοι όσοι προκαλούν βιαιότητες και βανδαλισμούς είναι εχθροί της Δημοκρατίας (κε Καραμανλή μήπως σας έρχονται και άλλες κατηγορίες ΕΧΘΡΩΝ της Δημοκρατίας στο μυαλό;;;; Μη πάτε μακριά....σε φρέσκο πράγμα αναφέρομαι.). Ζήτησα από τους πολιτικούς Αρχηγούς να καταδικάσουν απερίφραστα τις πράξεις αυτές (Όπως καταδίκασε και αυτός κάποιες άλλες....). Είναι ευθύνη, τόσο της Κυβέρνησης, όσο και του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων ("Δυνάμεων";;;...μόνο από συνήθεια!!) να υπάρξει άμεσα κοινωνική και πολιτική απομόνωση των στοιχείων της βίας (μην τους απομονώσεις πολύ..νιώθουν μοναξιά και θα κάνουν καμιά τρέλα!!), της παρανομίας (Όλους τους παράνομους;; Και τους εντός Βουλής;;), της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς (Όλους τους "αντιδημοκράτες";; Και τους εντός Βουλής;;). Ζήτησα την αναβολή των συγκεντρώσεων (Άστο δεν δέχτηκαν...πάλι δουλειά θα έχετε.). Είναι ευθύνη και των συνδικαλιστικών οργανώσεων (κι άλλοι χρεωμένοι...), μετά την επιμονή τους να πραγματοποιήσουν αύριο συγκεντρώσεις (Αμάν πια με τους ξεροκέφαλους...), με ενδεχόμενο (να το παίξω στο στοίχημα;;) να εκμεταλλευτούν ακραίες ομάδες τους αγώνες των εργαζομένων για τη συνέχιση της βίαιης, της καταστροφικής δράσης τους. Δεν μπορεί ούτε οι αγώνες των εργαζομένων (όσο υπάρχουν..κοντεύεις να τους εξαφανίσεις.), ούτε ο άδικος θάνατος ενός νέου, να συγχέονται με πράξεις που στρέφονται εναντίον της ασφάλειας των πολιτών, εναντίον των περιουσιών τους, εναντίον της κοινωνίας και της Δημοκρατίας (άντε πάλι μαλακίες!!!).
Είναι θεμιτές και σεβαστές οι πολιτικές διαφορές που έχουν τα κόμματα (Μπα...έχουν; Για πες περισσότερα..), στα πολλά, μικρά και μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο (και άλλους τόπους...μη ξεχνάς τις offshore σας.). Οφείλουμε όμως όλοι να τηρήσουμε ενιαία στάση απέναντι σε παράνομες πράξεις (αφού χρειάζεται να το επισημάνεις...τί να πώ;;..τα είπες όλα!). Οφείλουμε να καταδικάσουμε απερίφραστα, με καθαρό λόγο (τον Αντώναρο βάλτενα τα πεί!!!) και όχι με μισόλογα τη βία (Κάθε βία;;), τη λεηλασία (..και του δημόσιου πλούτου και ιδιοκτησίας;; Πρόσεχε τί λες!!), τους βανδαλισμούς, τη διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης (βλέπε Υπνηλία ή Κώμα) που επιχειρείται από τις ομάδες αυτές (...και άλλες...και άλλες!). Αυτή η ενότητα στην απομόνωση των ακραίων στοιχείων είναι ευθύνη, είναι χρέος όλων μας (όπως καταλάβατε χρεωθήκαμε κι άλλο...Νο 2 ). Σ’ αυτές τις ώρες, δεν χωρούν κομματικές αντιδικίες και προσωπικά είμαι αποφασισμένος να μην τις παρακολουθήσω (άστο σε παρακολουθούν αυτές..μη κουράζεσαι!). Γενικεύσεις και ισοπεδωτικοί αφορισμοί στο όνομα της Δημοκρατίας πλήττουν την ίδια τη Δημοκρατία(έχεις δίκιο...σταματήστε να την πηδάτε γιατί θα πάτε μέσα για νεκροφιλία!!). Η Κυβέρνηση(Ποιά;) αντιμετωπίζει τα γεγονότα(Ποιά;;) με την υπευθυνότητα(πως είπατε;;;), την ψυχραιμία (αν βγάλεις και 3ο διάγγελμα εντός 24ώρου μπορεί και να σε παρεξηγήσουν...) και την αποφασιστικότητα (βλέπε Προκόπη.....) που απαιτούν οι περιστάσεις. Με κεντρικό γνώμονα την προστασία της ανθρώπινης ζωής (ερεθίζεις.....πρόσεχε!), την αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών (ξαναερεθίζεις.....πρόσεχε!), την εξασφάλιση της νομιμότητας (ξαναερεθίζεις.....πρόσεχε..."τελειωωωώνουμεεεεε"!)».
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008
Οι νύχτες των νεκρών..
Νεκρά όνειρα..
Νεκρό μέλλον..
Νεκρή πολιτεία..
Νεκρές φιλοδοξίες..
Νεκρές ελπίδες..
Νεκρές προσδοκίες..
Νεκρές προσωπικότητες..
Νεκρές ευαισθησίες..
"Νεκροί" πολίτες..
Νεκρό κράτος..
Νεκρή χώρα..
Όλα στο νεκρό "γυαλί"..
..όλα με ζωντανή υποκίνηση.
..όλα σε ζωντανή κάλυψη.
Καλή διασκέδαση..Καλή τηλεθέαση..Καλή επανάσταση.
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΝΤΡΑΣ...
Στην είσοδο του μαγαζιού υπάρχει μια επιγραφή με τους κανόνες που πρέπει να ακολουθούν οι πελάτες.
Ο πρώτος κανόνας λέει ότι μπορείς να μπεις στο μαγαζί μόνο μια φορά.
Υπάρχουν 6 όροφοι και σε κάθε όροφο μπορείς να επιλέξεις σύζυγο ή να ανέβεις στον επόμενο.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να κατέβεις όροφο, παρά μόνο για να βγεις από το κτίριο.
Μπαίνει λοιπόν η κυρία και ανεβαίνει στον πρώτο όροφο.
Η επιγραφή λέει:
Aνδρες με δουλειά
Η κυρία συνεχίζει στον δεύτερο όροφο:
Aνδρες με δουλειά που αγαπάνε τα παιδιά.
Στον τρίτο όροφο η επιγραφή λέει:
Aνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά και είναι όμορφοι.
"Καλοί" σκέφτεται η κυρία, αλλά ανεβαίνει στον τέταρτο όροφο:
Aνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά είναι όμορφοι και βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού.
"Ας ανέβω έναν ακόμη όροφο" λέει η κυρία και στον πέμπτο διαβάζει:
Aνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά είναι όμορφοι βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού και είναι πολύ ρομαντικοί.
Η κυρία το έχει πάρει απόφαση: θα πάρει άντρα από τον πέμπτο όροφο! Aλλά δεν αντέχει να μην ανέβει στον έκτο...
Εκεί η επιγραφή λέει:
Είστε η επισκέπτης 31.456.012 σε αυτόν τον όροφο.
Δεν υπάρχουν άντρες εδώ.
Ο όροφος αυτός υπάρχει μόνο ως απόδειξη ότι οι γυναίκες δεν είναι ευχαριστημένες με τίποτα.
& ΑΝΤΡΕΣ...
Στο απέναντι 6όροφο κτίριο άνοιξε ένα μαγαζί που πουλάει γυναίκες.
Στον πρώτο όροφο η επιγραφή γράφει :
Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ.
Στον δεύτερο όροφο η επιγραφή γράφει :
Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ και έχουν λεφτά.
Στον τρίτο όροφο η επιγραφή γράφει :
Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ ,έχουν λεφτά και μεγάλα βυζιά.
...Κανένας δεν έχει ανέβει στους παραπάνω ορόφους.