LE FIGARO
Ενας αστυνομικός ήταν ο δράστης. Η έντονη συναισθηματική φόρτιση της πρώτης στιγμής ήταν κατανοητή. Αλλά το μέγεθος των ταραχών, η διάρκειά τους και οι μεγάλες καταστροφές εξέπληξαν. Να ’μαστε λοιπόν μπροστά σε μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση, η οποία κατά την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης βρίσκεται αντιμέτωπη με τη νεολαία της, η οποία δεν βρίσκει άλλο τρόπο να εκφράσει το θυμό της παρά μόνο μέσα από τη βία.
Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα με τη γνωστή ιστορία της απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών και το Πολυτεχνείο της υπήρξε μια ιδιαιτερότητα στους κόλπους της Ευρώπης, παρέχοντας καταφύγιο σε εξτρεμιστικά κινήματα και αποδεχόμενη μια τρομοκρατία της άκρας αριστεράς που ποτέ δεν αφοπλίστηκε.
Κι όλα αυτά, γιατί η Ελλάδα δεν προσαρμόστηκε στις ανάγκες μιας σύγχρονης χώρας, παραμένοντας εγκλωβισμένη στον κυκεώνα των σκανδάλων, της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων. Η Ελλάδα δεν ζει τον δικό της Μάη του ’68, ούτε όμως υπάρχουν ομοιότητες με τα επεισόδια στα παρισινά προάστια το 2005. Η κρίση είναι αμιγώς πολιτική.
LIBERATION
Οι αποκαλύψεις των τελευταίων μηνών για τα σκάνδαλα επαύξησαν τα προβλήματα του κυβερνώντος κόμματος. Τον Ιανουάριο, μια ιστορία με σεξ σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς ενεπλάκη σ’ αυτήν στέλεχος του υπουργείου Πολιτισμού.
Στη συνέχεια, σκάνδαλα που σχετίζονται με την ορθόδοξη εκκλησία και το Αγιον Ορος προκάλεσαν μεγάλη δυσαρέσκεια στον κόσμο. Αυτό το κλίμα του τέλους της «βασιλείας» του Καραμανλή έχει γίνει ιδιαίτερα έντονο τον τελευταίο μήνα, καθώς η κυβέρνησή του στηρίζεται στην πλειοψηφία μιας και μόνης έδρας. Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη δυσαρέσκεια της γενιάς των 700 ευρώ, η οποία δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί τη λιτότητα.
DER SPIEGEL
Από την εποχή της φοιτητικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το 1973, ο χώρος των πανεπιστημίων ήταν απαγορευμένος για την ελληνική αστυνομία. Διαδηλωτές μπορούσαν εύκολα να βρουν καταφύγιο εκεί χωρίς να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Οι διοικήσεις των πανεπιστημίων είτε δεν μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν είτε επεδείκνυαν ανοχή απέναντί τους. Οι αναρχικοί ισχυρίζονται σήμερα ότι πολεμούν εναντίον του κράτους που είναι διεφθαρμένο, εναντίον της έλλειψης ευκαιριών για τους νέους, αλλά και εναντίον της υψηλής ανεργίας.
Εδώ το πλήρες κείμενο...
Ενας αστυνομικός ήταν ο δράστης. Η έντονη συναισθηματική φόρτιση της πρώτης στιγμής ήταν κατανοητή. Αλλά το μέγεθος των ταραχών, η διάρκειά τους και οι μεγάλες καταστροφές εξέπληξαν. Να ’μαστε λοιπόν μπροστά σε μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση, η οποία κατά την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης βρίσκεται αντιμέτωπη με τη νεολαία της, η οποία δεν βρίσκει άλλο τρόπο να εκφράσει το θυμό της παρά μόνο μέσα από τη βία.
Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα με τη γνωστή ιστορία της απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών και το Πολυτεχνείο της υπήρξε μια ιδιαιτερότητα στους κόλπους της Ευρώπης, παρέχοντας καταφύγιο σε εξτρεμιστικά κινήματα και αποδεχόμενη μια τρομοκρατία της άκρας αριστεράς που ποτέ δεν αφοπλίστηκε.
Κι όλα αυτά, γιατί η Ελλάδα δεν προσαρμόστηκε στις ανάγκες μιας σύγχρονης χώρας, παραμένοντας εγκλωβισμένη στον κυκεώνα των σκανδάλων, της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων. Η Ελλάδα δεν ζει τον δικό της Μάη του ’68, ούτε όμως υπάρχουν ομοιότητες με τα επεισόδια στα παρισινά προάστια το 2005. Η κρίση είναι αμιγώς πολιτική.
LIBERATION
Οι αποκαλύψεις των τελευταίων μηνών για τα σκάνδαλα επαύξησαν τα προβλήματα του κυβερνώντος κόμματος. Τον Ιανουάριο, μια ιστορία με σεξ σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς ενεπλάκη σ’ αυτήν στέλεχος του υπουργείου Πολιτισμού.
Στη συνέχεια, σκάνδαλα που σχετίζονται με την ορθόδοξη εκκλησία και το Αγιον Ορος προκάλεσαν μεγάλη δυσαρέσκεια στον κόσμο. Αυτό το κλίμα του τέλους της «βασιλείας» του Καραμανλή έχει γίνει ιδιαίτερα έντονο τον τελευταίο μήνα, καθώς η κυβέρνησή του στηρίζεται στην πλειοψηφία μιας και μόνης έδρας. Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη δυσαρέσκεια της γενιάς των 700 ευρώ, η οποία δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί τη λιτότητα.
DER SPIEGEL
Από την εποχή της φοιτητικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το 1973, ο χώρος των πανεπιστημίων ήταν απαγορευμένος για την ελληνική αστυνομία. Διαδηλωτές μπορούσαν εύκολα να βρουν καταφύγιο εκεί χωρίς να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Οι διοικήσεις των πανεπιστημίων είτε δεν μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν είτε επεδείκνυαν ανοχή απέναντί τους. Οι αναρχικοί ισχυρίζονται σήμερα ότι πολεμούν εναντίον του κράτους που είναι διεφθαρμένο, εναντίον της έλλειψης ευκαιριών για τους νέους, αλλά και εναντίον της υψηλής ανεργίας.
Εδώ το πλήρες κείμενο...
2 σχόλια:
Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, επειδή τα παρακολουθώ, ο τρόπος με τον οποίο αναφέρονται στα γεγονότα τα ξένα ΜΜΕ. Προσεγγίζουν το θέμα στην κοινωνική του διάσταση πολύ περισσότερο απ'ότι τα εγχώρια που αναλώνονται σε πανηγυρτζίδικες αναλύσεις και ρεπορτάζ...
..και τι σου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση σε αυτό;;
Πάντα ¨μαλωμένοι¨ με την ουσία δεν είναι οι ΜΜΕ μας;
Εμένα μου κάνει εντύπωση που δεν ασχολείται κανείς με το γεγονός ότι τα ΜΜΕ άμεσα ή έμμεσα υποκινούν όλα αυτά τα γεγονότα.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει "αυτιά" τότε τί να πούμε για τα ΜΜΕ;;;
Δημοσίευση σχολίου