Ο θάνατος του νεαρού μαθητή από τη σφαίρα αστυνομικού ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό ή μια παγιωμένη αντίληψη στους κόλπους της αστυνομίας για το πώς πρέπει να επιβάλλεται ο νόμος ;Ήταν μεμονωμένο περιστατικό, στο οποίο φτάσαμε από μία παγιωμένη αντίληψη που επικρατεί σε κάθε κατηγορία ¨Ελληναράδων¨ είτε αυτοί είναι αστυνομικοί είτε κρατούντες είτε ¨νεαροί¨ είτε γνωστοί-άγνωστοι είτε δημόσιοι υπάλληλοι είτε απλοί πολίτες.
Θυμηθείτε την καθημερινότητα. Σταματάει τον παραβάτη οδηγό ο τροχονόμος και εκείνος του λέει "άντε χάσου, ρε μ..., βρε άντε και γ...., ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε; ". Γκαζώνει και φεύγει ή πάει στο βουλευτή του να του σβήσει τη κλήση. Ο τσαμπουκάς του "τώρα θα δεις ποιος είμαι εγώ ρε" μας χαρακτηρίζει ως λαό.
Τσαμπουκάς και δολοφόνος είναι και ο μεθυσμένος νεαρός στην παραλιακή που πέφτει ξημερώματα πάνω στους πεζούς και τους καθαρίζει. Τσαμπουκάς και παραβάτης είναι και ο δημόσιος υπάλληλος που κλείνει π.χ το γκισέ, αφήνοντας στην ουρά πολίτες, και φεύγει γιατί έτσι γουστάρει! Ίδιας ποιότητας είναι και ο μάγκας που βιάζεται και μπαίνει αντίθετα στην Εθνική και ξεκληρίζει οικογένειες. Ανάλογη είναι και η συμπεριφορά του άντρα που πυροβολεί τη γυναίκα του επειδή τον χώρισε και του τσοπάνη που "θερίζει" με τη καραμπίνα του τον γείτονα για ένα μέτρο χωράφι.
Οπωσδήποτε επικρατεί και στην αστυνομία αυτή η αντίληψη, αλλά, προς θεού, δεν μπορείς να τους αποκαλείς συλλήβδην "μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους". Γιατί και οι αστυνομικοί από την ίδια κοινωνία βγαίνουν. Δεν αρκεί μόνο η δική τους εκπαίδευση . Την έχουμε όλοι ανάγκη, ακόμα και για τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε αδειάζοντας το γεμάτο σταχτοδοχείο στο δρόμο, χτίζοντας πάνω στα ρέματα, θεωρώντας γυναίκα και κόρη ιδιοκτησία μας.
Φονιάς ο τσαμπουκάς αστυνομικός, εν δυνάμει φονιάδες όλοι αυτοί με τις μολότοφ που πυρπολούν κτίρια με ανθρώπους μέσα. Ξεχάσαμε τους 7 νεκρούς του "Κ. Μαρούση" που κάηκαν ζωντανοί σε επεισόδια με αναρχικούς. Αυτούς ποιος τους θυμάται;
Φωτεινή Πιπιλή, βουλευτής Α΄Αθηνών της ΝΔ
Απόσπασμα από συνέντευξη στον Θάνο Δημάδη
FREESUNDAY 14.12.2008 (σελ. 16)
Θυμηθείτε την καθημερινότητα. Σταματάει τον παραβάτη οδηγό ο τροχονόμος και εκείνος του λέει "άντε χάσου, ρε μ..., βρε άντε και γ...., ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε; ". Γκαζώνει και φεύγει ή πάει στο βουλευτή του να του σβήσει τη κλήση. Ο τσαμπουκάς του "τώρα θα δεις ποιος είμαι εγώ ρε" μας χαρακτηρίζει ως λαό.
Τσαμπουκάς και δολοφόνος είναι και ο μεθυσμένος νεαρός στην παραλιακή που πέφτει ξημερώματα πάνω στους πεζούς και τους καθαρίζει. Τσαμπουκάς και παραβάτης είναι και ο δημόσιος υπάλληλος που κλείνει π.χ το γκισέ, αφήνοντας στην ουρά πολίτες, και φεύγει γιατί έτσι γουστάρει! Ίδιας ποιότητας είναι και ο μάγκας που βιάζεται και μπαίνει αντίθετα στην Εθνική και ξεκληρίζει οικογένειες. Ανάλογη είναι και η συμπεριφορά του άντρα που πυροβολεί τη γυναίκα του επειδή τον χώρισε και του τσοπάνη που "θερίζει" με τη καραμπίνα του τον γείτονα για ένα μέτρο χωράφι.
Οπωσδήποτε επικρατεί και στην αστυνομία αυτή η αντίληψη, αλλά, προς θεού, δεν μπορείς να τους αποκαλείς συλλήβδην "μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους". Γιατί και οι αστυνομικοί από την ίδια κοινωνία βγαίνουν. Δεν αρκεί μόνο η δική τους εκπαίδευση . Την έχουμε όλοι ανάγκη, ακόμα και για τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε αδειάζοντας το γεμάτο σταχτοδοχείο στο δρόμο, χτίζοντας πάνω στα ρέματα, θεωρώντας γυναίκα και κόρη ιδιοκτησία μας.
Φονιάς ο τσαμπουκάς αστυνομικός, εν δυνάμει φονιάδες όλοι αυτοί με τις μολότοφ που πυρπολούν κτίρια με ανθρώπους μέσα. Ξεχάσαμε τους 7 νεκρούς του "Κ. Μαρούση" που κάηκαν ζωντανοί σε επεισόδια με αναρχικούς. Αυτούς ποιος τους θυμάται;
Φωτεινή Πιπιλή, βουλευτής Α΄Αθηνών της ΝΔ
Απόσπασμα από συνέντευξη στον Θάνο Δημάδη
FREESUNDAY 14.12.2008 (σελ. 16)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου