Χρόνια μετά και δυστυχώς τα πράγματα πάνε απο το κακό στο χειρότερο. Φταίει ο Τσίπρας; Φταίει ο Σαμαράς ή οι Καραμανλής, Παπανδρέου;
Οι περισσότεροι από εμάς θα απαντήσουμε με ένα τεράστιο"ναι", συνοδευόμενο από κάποιο εκ των ανωτέρω ονομάτων και θα επιδοθούμε στο εθνικό μας "διασκεδαστικό" παίγνιο "φτιάξε τον εχθρό σου". Φτιάξτον και ξεκίνα να τον χρεώνεις για την πάσης φύσεως κατάντια σου. Φτιάξε τη δική σου "προσωπική ντουλάπα" στην οποία θα κρύψεις τις ευθύνες και του σκελετούς σου, και ονόμασέ την όπως θέλεις.
Ο Πάγκαλος μας είπε: "Μαζί τα φάγαμε". "Όλοι εύκολα και ανερυθρίαστα τον καταδικάσαμε και αρχίσαμε να επιχειρηματολογούμε ενάντια στη άποψη του. Οι περισσότεροι εκ των διαφωνούντων, στήριζαν και στηρίζουν τη ρητορική τους σε "ποσοτικές μεθόδους".
"Μα είναι δυνατό να λέει κάτι τέτοιο ο κλέφτης; Ο πολιτικός σύντροφος του Τσοχατζόπουλου; κλπ κλπ κλπ"
Σε αυτό το σημείο αγαπητέ διαφωνούντα ας αντιπαραθέσουμε την "πολιτική άποψη" σου με την καθημερινότητά σου. Όταν κάθεσαι σε ένα τραπέζι με τους φίλους σου ή την οικογένεια σου, ΤΡΩΣ μαζί τους. Νομίζω οτι δεν μετράς τις μπουκιές κανενός εκ των φίλων ή συγγενών σου. Αν ερωτηθείς την επόμενη μέρα "Τί έκανες εχθές;", θα απαντήσεις "Πήγαμε και φάγαμε με τον/τους....", χωρίς να προχωρήσεις σε "ποσοτικές αναλύσεις".
Συνεπώς ξανασκέψου τη δήλωση-άποψη του Πάγκαλου και ρίξτου τόσες πέτρες όσες και οι "αμαρτίες" του για τις οποίες κρίνεις τον εαυτό σου άμεσα ή έμμεσα αναμάρτητο.
Όπως καταλαβαίνεις είμαι από αυτούς που δίνουν τεράστια σημασία στην ατομική ευθύνη χωρίς "ποσοτικές αναλύσεις" , "επιστημονιές" και πολιτικά τσιτάτα του κώλου.
Φέρουμε τη πλήρη ευθύνη για τη σημερινή κατάντια μας, και όλη τη πορεία έως αυτή. Μπορεί να μην "φάγαμε" από "αεροπλάνα και βαπόρια", από "πυραύλους και τραίνα" αλλά συμπράξαμε με όλους αυτούς που δοκίμασαν το μέλι. Τους επιλέξαμε κατ΄εικόνα και καθ' ομοίωσιν της δικής μας προσωπικότητας, του μοντέλου του αμόρφωτου, αποτυχημένου πολίτη, του εκμεταλλευτή εργοδότη και του φυγόπονου υπαλλήλου, του παρτάκια και του βλαχοαπατεώνα, του τεμπέλη δημοσίου υπαλλήλου και του ρουφιάνου ιδιωτικού. Τους επιλέξαμε και τους δώσαμε τα ηνία της ζωής μας βάσει της γνωστής ελληνικής ρήσης που ακούγεται χρόνια σε κάθε ελληνικό σπίτι, "γράψτους όλους και κοίτα τον κώλο σου. Εσύ να περνάς καλά!"
Αυτής της μορφής η πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά σε ατομικό επίπεδο, έχει διαμορφώσει μια κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, της οποίας αν προσπαθήσεις να αναζητήσεις την "αρχή του κακού", με μια πρακτική αναζήτησης " η κότα το αυγό ή το αυγό τη κότα", δεν θα καταφέρεις πολλά.
Βρισκόμαστε σε ένα σπιραλ (επίκαιρος οικονομικός όρος..εεε;) το οποίο συνεχώς μας βυθίζει σε ένα βούρκο χωρίς ορατό πάτο, τη κίνηση και και την ενέργεια του οποίου τροφοδοτεί η συνεχής υποβάθμιση της πολιτικής ζωής του τόπου σε επίπεδο θεσμών, πολιτικών σχηματισμών , πολιτικών και πολιτικού προσωπικού. Η υποβάθμιση αυτή έχει όμως κανόνα, ακολουθεί τα βήματα υποβάθμισης του λαού, των ψηφοφόρων. Υποβάθμιση σε κάθε σημαντικό τομέα της ζωής μας. Η παιδεία διαλυμένη, η οικογένεια επίσης, η επικοινωνία έχει μεταλλαχθεί πλήρως ως προς τα μέσα αλλά και τους κώδικες. Η κριτική ικανότητα ανύπαρκτη. Η διαφοροποίηση είναι έγκλημα. Ο διάλογος ανύπαρκτος και κωδικοποιημένος σε τσιτάτα, "κραυγές" και ατάκες.
Αυτός ο όχλος δεν μπορεί να αναζητήσει και να διαμορφώσει κάτι διαφορετικό από αυτό που ζούμε. Δεν μπορεί να διαμορφώσει και να αναζητήσει μια διαφορετική πολιτική πρακτική, δεν μπορεί να παράγει από τα "σπλάχνα" του διαφορετικό πολιτικό προσωπικό. Συνεπώς ψηφίζουμε αυτούς που μας εκφράζουν, που μας μοιάζουν, που μας αξίζουν, που προέρχονται από εμας. Αμόρφωτοι, ανεπάγγελτοι, παρτάκηδες, θρασύτατοι, επικίνδυνοι, ακατάλληλοι. Αυτοί με τη σειρά τους "κυβερνούν" όπως "κυβερνούν", καταστρέφουν ακόμα περισσότερο θεσμούς, αξίες και κοινωνίες, κυρίως μέσω παιδείας, διαμορφώνουν το μέλλον ακόμα πιο χαμηλά στη κλίμακα ποιότητας. Με τον ίδιο ρυθμό μέχρις τις επόμενες εκλογές..τις επόμενες..τις επόμενες..κλπ κλπ.
Και όλοι μαζί βυθιζόμαστε...Όλο και πιο κάτω...'Ολο και πιο σάπια..
Το μόνο που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι ότι "πάτος" υπάρχει...Θέλουμε να τον συναντήσουμε;
K.A.T.A.N.T.I.A.
Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016
Σάββατο 15 Ιουνίου 2013
Να κάνω μια ερώτηση;
Πόσοι από όλους εμάς την περίοδο 2008-2013:
1. Απολύθηκαν;
2. Υπέστησαν μείωση μισθού;
3. Έψαξαν δουλειά χωρίς αποτέλεσμα;
4. Βρήκαν δουλειά με απάνθωπες μισθολογικές συνθήκες και συνθήκες εργασίας;
5. Ξόδεψαν ότι λεφτά είχαν στην άκρη για να επιβιώσουν (και ακόμα δεν είναι σίγουροι οτι το κατάφεραν);
6. Έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους;
7. Ανήκουν ή γνωρίζουν έστω και μία οικογένεια χωρίς μηνιαίο μισθό;
8. Δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται;
9. Αδυνατούν να πληρώσουν το προσωπικό τους;
Πόσοι από όσους ανήκουν σε οποιαδήποτε από τις ανωτέρω κατηγορίες απόλαυσε τα παρακάτω προνόμια:
1. "Έπαιξε" η περίπτωσή του στο "γυαλί";
2. "Έπαιξε" η περίπτωσή του στα "ραδιοκύματα";
3. Είχε οποιοδήποτε "βήμα" για να διαμαρτυρηθεί;
4. Είχε οποιοδήποτε κτίριο ή χώρο να καταλάβει εις ενδειξη διαμαρτυρίας.
5. Γνωστοποιήθηκε η περίπτωσή τους εως την Αυστραλία;
6. Οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε συναυλία ή άλλο καλλιτεχνικό γεγονός προς συμπαράστασή του;
7. Είχε τη συμπαράσταση του κλάδου του με γενική απεργία μακράς διάρκειας;
8. Δημιούργησε ρήγμα στην τρι"κωματική";
9. Ασχολήθηκε μαζί του ο Παπούλιας;
10. Είχε τη συμπαράσταση κάθε συναδέλφου του από κάθε γωνιά του πλανήτη;
Ξέρω όμως σίγουρα οτι 2600 συμπολίτες μας μπορούσαν να μας βοηθήσουν να "δανειστούμε" τουλάχιστον ένα από τα ανωτέρω προνόμια.
Αποδεδειγμένα πλέον.
Ξέρω όμως οτι δεν μας βοήθησαν...Αποδεδειγμένα.
1. Απολύθηκαν;
2. Υπέστησαν μείωση μισθού;
3. Έψαξαν δουλειά χωρίς αποτέλεσμα;
4. Βρήκαν δουλειά με απάνθωπες μισθολογικές συνθήκες και συνθήκες εργασίας;
5. Ξόδεψαν ότι λεφτά είχαν στην άκρη για να επιβιώσουν (και ακόμα δεν είναι σίγουροι οτι το κατάφεραν);
6. Έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους;
7. Ανήκουν ή γνωρίζουν έστω και μία οικογένεια χωρίς μηνιαίο μισθό;
8. Δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται;
9. Αδυνατούν να πληρώσουν το προσωπικό τους;
Πόσοι από όσους ανήκουν σε οποιαδήποτε από τις ανωτέρω κατηγορίες απόλαυσε τα παρακάτω προνόμια:
1. "Έπαιξε" η περίπτωσή του στο "γυαλί";
2. "Έπαιξε" η περίπτωσή του στα "ραδιοκύματα";
3. Είχε οποιοδήποτε "βήμα" για να διαμαρτυρηθεί;
4. Είχε οποιοδήποτε κτίριο ή χώρο να καταλάβει εις ενδειξη διαμαρτυρίας.
5. Γνωστοποιήθηκε η περίπτωσή τους εως την Αυστραλία;
6. Οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε συναυλία ή άλλο καλλιτεχνικό γεγονός προς συμπαράστασή του;
7. Είχε τη συμπαράσταση του κλάδου του με γενική απεργία μακράς διάρκειας;
8. Δημιούργησε ρήγμα στην τρι"κωματική";
9. Ασχολήθηκε μαζί του ο Παπούλιας;
10. Είχε τη συμπαράσταση κάθε συναδέλφου του από κάθε γωνιά του πλανήτη;
Ξέρω όμως σίγουρα οτι 2600 συμπολίτες μας μπορούσαν να μας βοηθήσουν να "δανειστούμε" τουλάχιστον ένα από τα ανωτέρω προνόμια.
Αποδεδειγμένα πλέον.
Ξέρω όμως οτι δεν μας βοήθησαν...Αποδεδειγμένα.
Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011
Κυριακή 5 Ιουνίου 2011
Αγανάκτηση ώρα..ZERO. Όπως θα έπρεπε να είναι...
"..άλλη μια μέρα κινητοποιήσεων. Ο κόσμος και σήμερα δίνει το παρόν στο κέντρο της Αθήνας. Περπατώ στην Πανεπιστημίου με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος. Άλλη μια μέρα η κεντρική οδός είναι κλειστή, αποκλεισμένη για οχήματα, γεμάτη από κόσμο κάθε λογής. Τα προπύλαια είναι γεμάτα αντίσκηνα και τεράστιες παρέες οι οποίες καθήμενες, άλλες στο πλακόστρωτο και άλλες στο γρασίδι, απολαμβάνουν τη διαδικασία και τα εποικοδομητικά συμπεράσματα ποικίλλων συζητήσεων. Μέσα απο αυτή τη πολύχρωμη παρέα "ξεπηδούν" παιχνιδιάρικα πολύχρωμα, αυτοσχέδια πανό με διάφορα συνθήματα γραμμένα σε διάφορες γλώσσες αλλά πάντα ποτισμένα με την ίδια διάθεση και τον ίδιο στόχο. Να δώσουν το στίγμα των κινητοποιήσεων και να εκφράσουν όλους αυτούς τους πολίτες οι οποίοι επί χρόνια αποτελούσαν την ένοχη σιωπή και τον απόντα σύμμαχο της διεφθαρμένης αυτής κοινωνίας και οι οποίοι αγανακισμένοι πια μη έχοντας τίποτα να χάσουν ή ακόμα χειρότερα μη έχοντας τίποτα να περιμένουν, αποφάσισαν να καταλάβουν την καθημερινότητά τους έως ότου αυτή τους ακούσει και γυρίσει να τους κοιτάξει στα μάτια.
Είναι η δέκατη μέρα που ζούμε αυτές τις κινητοποιήσεις και όπως και την πρώτη αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η ησυχία. Νιώθω παράξενα καθώς βασικές μου αισθήσεις δεν καταφέρνουν να "συνυπάρξουν", τουλάχιστον όχι οπως λειτουργούσαν έως σήμερα. Η όραση απολαμβάνει μια πολύχρωμη παλλόμενη λαοθάλασσα και η ακοή μου απολαμβάνει μια σιωπή μια ησυχία την οποία σίγουρα δεν περίμενες να συναντήσεις εδώ και σίγουρα όχι υπο αυτές τις συνθήκες. Και όμως, δανειζόμενος έννοιες από το παρελθόν και κινητοποιήσεις παλαιάς κοπής, θα ονομάσω αυτό που βιώνω ως "εκκωφαντική σιωπή". Μια σιωπή γεμάτη νόημα και ενέργεια. Μια σιωπή-ψίθυρος ο οποίος δείχνει να "σκότωσε" τη παλαιά φιλοσοφία του όσο πιο "δυνατά κραυγάζεις" τόσο πιο πολλοί και τόσο πιο μακριά θα σε ακούσουν. Σήμερα όλοι μας καταλάβαμε (μπορεί και αργά..δεν ξέρω) ότι αν ο διπλανός σου, ο συμπολίτης σου είναι δίπλα σου και σε ακούει, αν είναι δίπλα σου και ζεί μαζί σου μοιράζεται πράγματα και ιδέες, κοινού στόχους και κώδικες επικοινωνίας ο "ψίθυρός" σου πάει μακριά.
Εξάλλου οι κινητοποιήσεις video-clips των παλαιότερων ετών καταλάβαμε όλοι οτι δεν παρείχαν τίποτα ουσιαστικό εκτός από ένα "εμπορικό τηλεοπτικό χρόνο" μεταξύ των....διαφημίσεων!
Διαφημίσεις....τηλεόραση....Πραγματικά κανένας δεν περίμενε ότι θα πάρει τέτοιες διαστάσεις συτή η κινητοποίηση όταν οι πρώτοι συμμετέχοντες αποφάσισαν οτι δεν θα επιτρέψουν καμία παρουσία δημοσιογράφων πάσης φύσεως. Και πράγματι ήταν μια απόφαση η οποία ακόμα και τώρα δέκα ημέρες μετά εφαρμόζεται απόλυτα. Οι ομάδες περιφρούρησης όλης αυτής της λαοθάλλασας εκτός του δύσκολου έργου που έχουν να κρατήσουν μακριά, ξένα προς τη νέα πραγματικότητα στοιχεία έχουν επιφορτιστεί και με την απομάκρυνση τηλεοπτικών καμερών. Τις πρώτες μέρες δημιουργήθηκαν κάποια επεισόδια όμως όλοι οι πολίτες έδειξαν ξεκάθαρα στα ΜΜΕ ότι δεν είναι ευπρόσδεκτα στην....παρέα μας (η ευγενική αυτή έκφραση κρύβει τη πραγματική σκέψη όλων..."εσείς που συμμετείχατε ενεργά στη ΚΑΤΑΝΤΙΑ μας, τώρα μας αποθανατίζετε;;"). Και όμως χωρίς (επιτρεπτές τουλάχιστον) δημοσιογραφικές κάμερες να καλύπτουν το γεγονός και οι κινητοποιήσεις έχουν κάνει το γύρο του κόσμου. Ο κόσμος μαθαίνει για εμάς και εμείς και εκείνους (καθώς οι κινητοποιήσεις είναι παγκόσμιες) μέσα από το internet και την επικοινωνία συμμετοχόντων κάθε εθνικότητας.
Συνεχίζω προς τή πλατεία Συντάγματος και διασχίζω παρέες υπαλλήλων σε όλες τις πλευρές του δρόμου οι οποίοι κάθονται έξω από τις βιτρίνες των καταστημάτων, των τραπεζών και κάθε λογής επιχείρησεις. Υπάλληλοι και επιχειρηματίες μαζεμένοι έξω από τα κλειστά καταστήματά τους, γίνονται μια ομάδα με κοινούς στόχους και προβληματισμούς, κοινή αγανάκτιση, κοινό αβέβαιο μέλλον και μια αχνή ελπίδα οτι μαζί μπορούν (ίσως) κάτι να αλλάξουν από το προδιαγεγραμμένο μαύρο μέλλον που τους επιφυλάσουν.
Πλατεία συντάγματος...Εδώ πραγματικά το μάτι σου χάνεται. Το πλήθος είναι τεράστιο. Η πλατεία είναι γεμάτη σκηνές. Η "εκκωφαντική σιωπή" και εδώ ίδια. Η διαχωριστική γραμμή του σήμερα από το χθές, ντυμένη στα χακί έχει περικυκλώσει τη Βουλή με μια εμφανέστατη βαρεμάρα στα πρόσωπά τους. Βρίσκονται σε παράταξη δέκα μέρες τώρα και δεν έχει ανοίξει μύτη!! Πιο πολύ κινούνται οι τσολιάδες στο μνημείο παρά οι αστυνομικοί στη διάταξη περιφρούρησης του χώρου της Βουλής. Όλη αυτή η μάζα πολιτών κάθε λογής (άνεργοι, εργαζόμενοι, φοιτητές, οικογένειες και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς) βρίσκονται δέκα ημέρες εδώ, έξω από τη καρδιά της Δημοκρατίας (;) ζητώντας τι άλλο....Δημοκρατία, δικαιοσύνη, ισονομία. Βρίσκονται εδώ ζητώντας συγγνώμη από τους ίδιους και τα παιδιά τους, επείδη τόσα χρόνια συμμετείχαν στη σιωπηλή συμφωνία της ρεμούλας, της μάσας και του νεοπλουτισμού. Ζητώντας συγγνώμη από τον γείτονα, τον συνεργάτη, τον υπάλληλο τους...Ζητώντας απλά συγγνώμη και περιμένοντας το ίδιο να πράξουν και οι εκλεγμένοι..η άλλη πλευρά της συμφωνίας. "Ουδείς αναμάρτητος" είτε μέσα στη Βουλή είτε έξω στη πλατεία. Όμως κάποιοι πούλησαν το μέλλον..κάποιοι πλούτισαν και πλουτίζουν στις πλάτες μας, στις πλάτες νέων και εις βάρος μελλοντικών γενεών...Φτάνει πια...Φτάνει το μόνο που θέλουμε είναι δικαιοσύνη.. Για όλους όμως.. Εμείς πληρώσαμε.. πληρώνουμε.. Μετανιώσαμε.. μετανιώνουμε.. Θέλουμε να αλλάξουν όλοι εκεί μεσα.. Να λογοδοτήσουν και να πληρώσουν οι ένοχοι.. Τους νέους κυβερνώντες δεν θέλω να τους ξέρω με τα ονόματά τους, δεν θέλω να τους βλέπω στη τηλεόραση.. θέλω να ξέρω οτι υπηρετούν τη πατρίδα.. τα παιδιά μας.. το μέλλον μας. Θέλω να ψηφίσω πρόγραμμα..σχέδιο..αριθμούς...Θέλω να μπορώ να τους ελέγχω...θέλω να είναι ΊΣΟΙ ΜΕ ΕΜΑΣ.....
Τις σκέψεις μου διέκοψαν δύο οχήματα τροφοδοσίας. Έφεραν νερά αναψυκτικά και στιγμιαίους καφέδες (από το ΚΨΜ είχα να τους δω αυτούς!!) τα παιδιά τις οργανωτικής επιτροπής χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και ξεφόρτωσαν τις προμήθειες εντος των σκηνών που αποτελούσαν τις αποθήκες. Δύο μεγάλες τέντες μπροστά από τις κλειστές καφετέριες της πλατείας. Πέντε άλλες ομάδες τοποθετούσαν ξανά στις θέσεις τους (στη περατζάδα της πλατείας, εκεί που εμφανίστηκαν καντίνες τη πρώτη μέρα πριν εκδιωχθούν από το πλήθος) τους πέντε αντίστοιχους τεράστιους κουμπαράδες..οι οποίοι θα γέμιζαν για....την αυριανή τροφοδοσία....της 11ης μέρας αποκλεισμού του παρελθόντος...της 11ης μέρας διαμόρφωσης του αύριο."
και μετά.....ξύπνησα!!!
Είναι η δέκατη μέρα που ζούμε αυτές τις κινητοποιήσεις και όπως και την πρώτη αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η ησυχία. Νιώθω παράξενα καθώς βασικές μου αισθήσεις δεν καταφέρνουν να "συνυπάρξουν", τουλάχιστον όχι οπως λειτουργούσαν έως σήμερα. Η όραση απολαμβάνει μια πολύχρωμη παλλόμενη λαοθάλασσα και η ακοή μου απολαμβάνει μια σιωπή μια ησυχία την οποία σίγουρα δεν περίμενες να συναντήσεις εδώ και σίγουρα όχι υπο αυτές τις συνθήκες. Και όμως, δανειζόμενος έννοιες από το παρελθόν και κινητοποιήσεις παλαιάς κοπής, θα ονομάσω αυτό που βιώνω ως "εκκωφαντική σιωπή". Μια σιωπή γεμάτη νόημα και ενέργεια. Μια σιωπή-ψίθυρος ο οποίος δείχνει να "σκότωσε" τη παλαιά φιλοσοφία του όσο πιο "δυνατά κραυγάζεις" τόσο πιο πολλοί και τόσο πιο μακριά θα σε ακούσουν. Σήμερα όλοι μας καταλάβαμε (μπορεί και αργά..δεν ξέρω) ότι αν ο διπλανός σου, ο συμπολίτης σου είναι δίπλα σου και σε ακούει, αν είναι δίπλα σου και ζεί μαζί σου μοιράζεται πράγματα και ιδέες, κοινού στόχους και κώδικες επικοινωνίας ο "ψίθυρός" σου πάει μακριά.
Εξάλλου οι κινητοποιήσεις video-clips των παλαιότερων ετών καταλάβαμε όλοι οτι δεν παρείχαν τίποτα ουσιαστικό εκτός από ένα "εμπορικό τηλεοπτικό χρόνο" μεταξύ των....διαφημίσεων!
Διαφημίσεις....τηλεόραση....Πραγματικά κανένας δεν περίμενε ότι θα πάρει τέτοιες διαστάσεις συτή η κινητοποίηση όταν οι πρώτοι συμμετέχοντες αποφάσισαν οτι δεν θα επιτρέψουν καμία παρουσία δημοσιογράφων πάσης φύσεως. Και πράγματι ήταν μια απόφαση η οποία ακόμα και τώρα δέκα ημέρες μετά εφαρμόζεται απόλυτα. Οι ομάδες περιφρούρησης όλης αυτής της λαοθάλλασας εκτός του δύσκολου έργου που έχουν να κρατήσουν μακριά, ξένα προς τη νέα πραγματικότητα στοιχεία έχουν επιφορτιστεί και με την απομάκρυνση τηλεοπτικών καμερών. Τις πρώτες μέρες δημιουργήθηκαν κάποια επεισόδια όμως όλοι οι πολίτες έδειξαν ξεκάθαρα στα ΜΜΕ ότι δεν είναι ευπρόσδεκτα στην....παρέα μας (η ευγενική αυτή έκφραση κρύβει τη πραγματική σκέψη όλων..."εσείς που συμμετείχατε ενεργά στη ΚΑΤΑΝΤΙΑ μας, τώρα μας αποθανατίζετε;;"). Και όμως χωρίς (επιτρεπτές τουλάχιστον) δημοσιογραφικές κάμερες να καλύπτουν το γεγονός και οι κινητοποιήσεις έχουν κάνει το γύρο του κόσμου. Ο κόσμος μαθαίνει για εμάς και εμείς και εκείνους (καθώς οι κινητοποιήσεις είναι παγκόσμιες) μέσα από το internet και την επικοινωνία συμμετοχόντων κάθε εθνικότητας.
Συνεχίζω προς τή πλατεία Συντάγματος και διασχίζω παρέες υπαλλήλων σε όλες τις πλευρές του δρόμου οι οποίοι κάθονται έξω από τις βιτρίνες των καταστημάτων, των τραπεζών και κάθε λογής επιχείρησεις. Υπάλληλοι και επιχειρηματίες μαζεμένοι έξω από τα κλειστά καταστήματά τους, γίνονται μια ομάδα με κοινούς στόχους και προβληματισμούς, κοινή αγανάκτιση, κοινό αβέβαιο μέλλον και μια αχνή ελπίδα οτι μαζί μπορούν (ίσως) κάτι να αλλάξουν από το προδιαγεγραμμένο μαύρο μέλλον που τους επιφυλάσουν.
Πλατεία συντάγματος...Εδώ πραγματικά το μάτι σου χάνεται. Το πλήθος είναι τεράστιο. Η πλατεία είναι γεμάτη σκηνές. Η "εκκωφαντική σιωπή" και εδώ ίδια. Η διαχωριστική γραμμή του σήμερα από το χθές, ντυμένη στα χακί έχει περικυκλώσει τη Βουλή με μια εμφανέστατη βαρεμάρα στα πρόσωπά τους. Βρίσκονται σε παράταξη δέκα μέρες τώρα και δεν έχει ανοίξει μύτη!! Πιο πολύ κινούνται οι τσολιάδες στο μνημείο παρά οι αστυνομικοί στη διάταξη περιφρούρησης του χώρου της Βουλής. Όλη αυτή η μάζα πολιτών κάθε λογής (άνεργοι, εργαζόμενοι, φοιτητές, οικογένειες και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς) βρίσκονται δέκα ημέρες εδώ, έξω από τη καρδιά της Δημοκρατίας (;) ζητώντας τι άλλο....Δημοκρατία, δικαιοσύνη, ισονομία. Βρίσκονται εδώ ζητώντας συγγνώμη από τους ίδιους και τα παιδιά τους, επείδη τόσα χρόνια συμμετείχαν στη σιωπηλή συμφωνία της ρεμούλας, της μάσας και του νεοπλουτισμού. Ζητώντας συγγνώμη από τον γείτονα, τον συνεργάτη, τον υπάλληλο τους...Ζητώντας απλά συγγνώμη και περιμένοντας το ίδιο να πράξουν και οι εκλεγμένοι..η άλλη πλευρά της συμφωνίας. "Ουδείς αναμάρτητος" είτε μέσα στη Βουλή είτε έξω στη πλατεία. Όμως κάποιοι πούλησαν το μέλλον..κάποιοι πλούτισαν και πλουτίζουν στις πλάτες μας, στις πλάτες νέων και εις βάρος μελλοντικών γενεών...Φτάνει πια...Φτάνει το μόνο που θέλουμε είναι δικαιοσύνη.. Για όλους όμως.. Εμείς πληρώσαμε.. πληρώνουμε.. Μετανιώσαμε.. μετανιώνουμε.. Θέλουμε να αλλάξουν όλοι εκεί μεσα.. Να λογοδοτήσουν και να πληρώσουν οι ένοχοι.. Τους νέους κυβερνώντες δεν θέλω να τους ξέρω με τα ονόματά τους, δεν θέλω να τους βλέπω στη τηλεόραση.. θέλω να ξέρω οτι υπηρετούν τη πατρίδα.. τα παιδιά μας.. το μέλλον μας. Θέλω να ψηφίσω πρόγραμμα..σχέδιο..αριθμούς...Θέλω να μπορώ να τους ελέγχω...θέλω να είναι ΊΣΟΙ ΜΕ ΕΜΑΣ.....
Τις σκέψεις μου διέκοψαν δύο οχήματα τροφοδοσίας. Έφεραν νερά αναψυκτικά και στιγμιαίους καφέδες (από το ΚΨΜ είχα να τους δω αυτούς!!) τα παιδιά τις οργανωτικής επιτροπής χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και ξεφόρτωσαν τις προμήθειες εντος των σκηνών που αποτελούσαν τις αποθήκες. Δύο μεγάλες τέντες μπροστά από τις κλειστές καφετέριες της πλατείας. Πέντε άλλες ομάδες τοποθετούσαν ξανά στις θέσεις τους (στη περατζάδα της πλατείας, εκεί που εμφανίστηκαν καντίνες τη πρώτη μέρα πριν εκδιωχθούν από το πλήθος) τους πέντε αντίστοιχους τεράστιους κουμπαράδες..οι οποίοι θα γέμιζαν για....την αυριανή τροφοδοσία....της 11ης μέρας αποκλεισμού του παρελθόντος...της 11ης μέρας διαμόρφωσης του αύριο."
και μετά.....ξύπνησα!!!
Κυριακή 1 Μαΐου 2011
Μπορεί κάποιος να μου απαντήσει;
Σε μερικές απλές ερωτήσεις;
Αν ήσουν ένας απο τους εκατοντάδες μαλάκες που πρωτοστάτησαν στα χτεσινά επεισόδια, μπορείς να μου εξηγήσεις..
Ποιές είναι οι σκέψεις σου εκείνες τις στιγμές;
Τι πιστεύεις οτι προσφέρεις και σε ποιόν;
Σε ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο σαν άθλημα;
Αν ήσουν ένας από τους ένστολους..
Σε έναν κλειστό χώρο, όπως είναι ένα γήπεδο, πως είναι δυνατόν να μην μπορείς να συλλάβεις και τον τελευταίο από αυτούς τους μαλάκες;
Με ποιά λογική πέντε ενστολοί βαράνε έναν μαλάκα ταραχοποιό, ο οποίος μετά το ξύλο..απλά φεύγει;
Αν είσαι ο Δέλλας...
Γιατί σηκώνεις τα χέρια ψηλά...και απλά δεν απέχεις απο το πρωτάθλημα έως ότου να εκλείψουν αντίστοιχα φαινόμενα;
Αν είσαι ο Δώνης...
Γιατί θυμήθηκες εχτές το ελληνικό μπουρδέλο; Προχτές ξεκίνησε να λειτουργεί;
Αν είσαι η ΑΕΚ...
Υπήρχε καμία ελληνική σημαία στα αποδυτήρια; Είδα σε αρκετές φωτογραφίες μόνο μια αργεντίνικη!
Αν είσαι φίλαθλος...
Βρίσκεις κανένα νόημα στα ελληνικά επαγγελματικά πρωταθλήματα;
Αν είσαι οπαδός...
Ποιό νόημα βρίσκεις στα ελληνικά επαγγελματικά πρωταθλήματα;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη βοήθεια...
Τρίτη 26 Απριλίου 2011
Παραγωγική Υπερδύναμη
Ακούω ειδήσεις και σκέφτομαι:
Έσοδα από τακτοποίηση ημιυπαιθρίων
Έσοδα από περαίωση
Έσοδα από μεγαλο-οφειλέτες
Έσοδα από τυχερά παιχνίδια
Έσοδα από πρόστιμα παράνομης/αδήλωτης ιδιοκτησίας σκαφών αναψυχής
Έσοδα από αυθαίρετα
...
Αν συμπληρωματικά αναλογιστεί κανείς:
Τη φύση των εξόδων που "προσπαθούν" να μειώσουν
Tο προαιώνιο αίτημα πολλών επιχειρηματικών κλάδων περι κατάργησης του "πόθεν έσχες"Το χρήμα το οποίο "πέταξε" στο εξωτερικό (και ακόμα πετάει)
...τότε εύκολα μπορούμε να θεωρήσουμε μαλάκα οποιονδήποτε πιστεύει οτι αυτή η χώρα δεν είναι μια "παραγωγική υπερδύναμη".
Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011
To κίνημα "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ".....
....πότε θα επεκταθεί και...
στο καφέ;
στο φαγητό;
στη διασκέδαση γενικά;
στις υπηρεσίες υγείας;
(τις ιδιωτικές εννοώ και όχι τις δολοφονικές δημόσιες..)
στις παράνομες τραπεζικές προμήθειες;
...μάλλον ποτέ γιατί είμαστε μάγκες όπου μας παίρνει!!!
...και κυρίως όπου μας "παίρνει" η κάμερα.
Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011
Το άκουσα και αυτό!!!
Καταναλωτής: "Καλησπέρα, θα ήθελα μισό κιλό παγωτό παρακαλώ."
Επιχειρηματίας: "Λυπάμαι, έχω πακέτα μόνο των 750gr, δεν μπορώ να σας δώσω λιγότερο!!"
.........
Επιχειρηματίας: "Λυπάμαι, έχω πακέτα μόνο των 750gr, δεν μπορώ να σας δώσω λιγότερο!!"
.........
Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011
Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011
Ερώτηση:
Πιστεύεις οτι αλλάζει τίποτα σήμερα (προς το καλό ή το κακό) ή απλά κοιτάζουμε το ρολόι που τρέχει;
Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
Εποχή αναζήτησης....(;)
"Στη διαμόρφωση της κοινωνικής δομής ο καπιταλισμός ως τρόπος παραγωγής έχει κρίσιμη σημασία. Διαίωνίζει την κοινωνική διαίρεση ανάμεσα σε μια σχετικά ολιγάριθμη άρχουσα τάξη και τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Αυτή η διαίρεση υπήρχε και στους προκαπιταλιστικούς τρόπους παραγωγής, αλλά ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν τους εξάλειψε, αλλά τη διαιωνίζει με τους δικούς του ιδιαίτερους τρόπους. Σ΄αυτό δεν αντιφάσκει ο βαθμός κοινωνικής ανόδου που διακρίνει τον καπιταλισμό από προγενέστερους τρόπους παραγωγής. 'Οπως θα υποστηριχθεί αργότερα, η πρόσβαση μελών των υποταγμένων τάξεων σε θέσεις εξουσίας δεν αλλάζει το γεγονός της κυριαρχίας: αλλάζει μόνο το προσωπικό της εξουσίας.
Στα ανώτερα επίπεδα της κοινωνικής πυραμίδας βρίσκεται το τμήμα εκείνο της άρχουσας τάξης που, για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο του Ράιτ Μίλς (Wright Mills), συνιστά την ελίττης εξουσίας. Είναι οι άνθρωποι που κατέχουν ή ελέγχουν τα "στρατηγικά ύψη" της οικονομίας, που ελέγχουν τον κεντρικό κρατικό μηχανισμό, που κατέχουν και ελέγχουν τα κύρια μέσα επικοινωνιών στον ιδιωτικό τομέα ή ελέγχουν τα μέσα επικοινωνίας του δημοσίου. Η ελίτ εξουσίας, για να το πούμε έτσι, αποτελεί την "πρωτοπορία" της άρχουσας τάξης, τα μέλη της στρατολογούνται απ΄αυτή και σε σ΄αυτή επιστρέφουν όταν παραιτηθούν ή αποχωρήσουν.
Το (μεγαλύτερο) μέρος της άρχουσας τάξης, το οποίο δεν ανήκει στην ελίτ εξουσίας, σχηματίζει την επιχειρηματική ή επαγγελματική αστική τάξη που, αν και είναι λιγότερο ισχυρή από την ελίτ εξουσίας, έχει μεγάλη δύναμη και επιρροή. Μπορεί με βεβαιότητα να ειπωθεί όι σε όλες τις κοινωνίες υπάρχει κάτι όπως η ελίτ εξουσίας. Αλλά το σημείο πάνω στο οποίο θα επιχειρηματολογλησουμε διά μακρού στα επόμενα κεφάλαια είναι οτι η ελίτ εξουσίας στον καπιταλισμό είναι σε αξιοσημείωτο βαθμό αυτονομημένη από πραγματικό δημοκρατικό έλεγχο. Συνιστά έτσι μια ολιγαρχία, που μόνο μερικώς περιορίζεται από τις δημοκρατικές μορφές.
Θα πρέπει να ειπωθεί από τώρα πως ούτε η ελίτ εξουσίας ούτε και η υπόλοιπη άρχουσα τάξη αποτελεί μια ενιαία συνεντική τάξη από οικονομική, κοινωνική, πολιτική ή πολιτιστική άποψη. Όπως και σε κάθε άλλη τάξη, αναρίθμητες διαιρέσεις υπάρχουν στο εσωτερικό της και συχνά πάνω σε θέματα μεγάλης σημασίας. Παρ΄όλα αυτά, σε ομαλές συνθήκες, αυτό που χωρίζει την άρχουσα τάξη είναι ίγότερο σπουδαίο από αυτό που την ενώνει, δηλαδή η αποφασιστηκότητα των περισσοτέρων μελών της να διατηρηθεί και να ισχυροποιηθεί η υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, στο όνομα του εθνικού συμφέροντος, της ελευθερίας, της δημοκρατίας ή οτιδήποτε άλλου μπορεί να χρησιμευσει σε κάθε δεδομένη στιγμή ως μέσο νομιμοποίησης. Αυτές οι έννοιες νομιμοποίησης δεν είναι απλώς χειραγωγικά τεχνήματα. Αντίθετα, η πίστη τους σ΄αυτά είναι βαθιά, εξυπηρετώντας επίσης τον αποφασιστικό ρόλο της νομιμοποίησης. Η αυτοδικαίωση είναι ουσιώδες συστατικό της άσκησης της εξουσίας και είναι αρκούντως συμβατή με τη συνηθισμένη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, με τη διαστροφή της αλήθειας και την κατάχρηση της εξουσίας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την πεποίθηση ότι κατακριτέα μέσα μπορεί να εξυπηρετούν ανωτερους σκοπούς και αυτό δικαιολογεί την χρησιμοποίησή τους.....
.....Η σχέσα ανάμεσα σε όσους κατέχουν την εξουσία των επιχειρήσεων και σε εκείνους που κατέχουν την κρατική εξουσία είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αυτή η σχέση δεν είναι διόλου αδιατάρρακτη και αρμονική. Όμως , παρά τις πολλές διαφορές και διαφωνίες, οι δύο πλευρές εμπλέκονται σε μια σταθερή συνεργασία. "
"Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ, Ralph Milliband 1994"
Στα ανώτερα επίπεδα της κοινωνικής πυραμίδας βρίσκεται το τμήμα εκείνο της άρχουσας τάξης που, για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο του Ράιτ Μίλς (Wright Mills), συνιστά την ελίττης εξουσίας. Είναι οι άνθρωποι που κατέχουν ή ελέγχουν τα "στρατηγικά ύψη" της οικονομίας, που ελέγχουν τον κεντρικό κρατικό μηχανισμό, που κατέχουν και ελέγχουν τα κύρια μέσα επικοινωνιών στον ιδιωτικό τομέα ή ελέγχουν τα μέσα επικοινωνίας του δημοσίου. Η ελίτ εξουσίας, για να το πούμε έτσι, αποτελεί την "πρωτοπορία" της άρχουσας τάξης, τα μέλη της στρατολογούνται απ΄αυτή και σε σ΄αυτή επιστρέφουν όταν παραιτηθούν ή αποχωρήσουν.
Το (μεγαλύτερο) μέρος της άρχουσας τάξης, το οποίο δεν ανήκει στην ελίτ εξουσίας, σχηματίζει την επιχειρηματική ή επαγγελματική αστική τάξη που, αν και είναι λιγότερο ισχυρή από την ελίτ εξουσίας, έχει μεγάλη δύναμη και επιρροή. Μπορεί με βεβαιότητα να ειπωθεί όι σε όλες τις κοινωνίες υπάρχει κάτι όπως η ελίτ εξουσίας. Αλλά το σημείο πάνω στο οποίο θα επιχειρηματολογλησουμε διά μακρού στα επόμενα κεφάλαια είναι οτι η ελίτ εξουσίας στον καπιταλισμό είναι σε αξιοσημείωτο βαθμό αυτονομημένη από πραγματικό δημοκρατικό έλεγχο. Συνιστά έτσι μια ολιγαρχία, που μόνο μερικώς περιορίζεται από τις δημοκρατικές μορφές.
Θα πρέπει να ειπωθεί από τώρα πως ούτε η ελίτ εξουσίας ούτε και η υπόλοιπη άρχουσα τάξη αποτελεί μια ενιαία συνεντική τάξη από οικονομική, κοινωνική, πολιτική ή πολιτιστική άποψη. Όπως και σε κάθε άλλη τάξη, αναρίθμητες διαιρέσεις υπάρχουν στο εσωτερικό της και συχνά πάνω σε θέματα μεγάλης σημασίας. Παρ΄όλα αυτά, σε ομαλές συνθήκες, αυτό που χωρίζει την άρχουσα τάξη είναι ίγότερο σπουδαίο από αυτό που την ενώνει, δηλαδή η αποφασιστηκότητα των περισσοτέρων μελών της να διατηρηθεί και να ισχυροποιηθεί η υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, στο όνομα του εθνικού συμφέροντος, της ελευθερίας, της δημοκρατίας ή οτιδήποτε άλλου μπορεί να χρησιμευσει σε κάθε δεδομένη στιγμή ως μέσο νομιμοποίησης. Αυτές οι έννοιες νομιμοποίησης δεν είναι απλώς χειραγωγικά τεχνήματα. Αντίθετα, η πίστη τους σ΄αυτά είναι βαθιά, εξυπηρετώντας επίσης τον αποφασιστικό ρόλο της νομιμοποίησης. Η αυτοδικαίωση είναι ουσιώδες συστατικό της άσκησης της εξουσίας και είναι αρκούντως συμβατή με τη συνηθισμένη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, με τη διαστροφή της αλήθειας και την κατάχρηση της εξουσίας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την πεποίθηση ότι κατακριτέα μέσα μπορεί να εξυπηρετούν ανωτερους σκοπούς και αυτό δικαιολογεί την χρησιμοποίησή τους.....
.....Η σχέσα ανάμεσα σε όσους κατέχουν την εξουσία των επιχειρήσεων και σε εκείνους που κατέχουν την κρατική εξουσία είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αυτή η σχέση δεν είναι διόλου αδιατάρρακτη και αρμονική. Όμως , παρά τις πολλές διαφορές και διαφωνίες, οι δύο πλευρές εμπλέκονται σε μια σταθερή συνεργασία. "
"Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ, Ralph Milliband 1994"
Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010
Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010
Για μια νέα Ελλάδα....
"Το σχέδιο της υπουργικής απόφασης που έστειλε το οικονομικό επιτελείο στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για να γνωμοδοτήσει προβλέπει οτι θα βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας ονόματα, διευθύνσεις, ΑΦΜ, εισοδήματα και φόροι που πληρώνουν στην εφορία φυσικά και νομκά πρόσωπα.
Στο υπουργείο οικονομικών εκτιμούν οτι το μέτρο αυτό θα βοηθήσει στον εντοπισμό παράνομου πλουτισμού και προκλητικής φοροδιαφυγής ειδικά φορολογούμενων οι οποίοι διάγουν πολυτελή βίο ο οποίος δεν συνάδει με τα εισοδήματα που δηλώνουν στην εφορία.
Με την ανάρτηση των φορολογικών καταλόγων στο internet, ευκολα κάποιος θα μπορεί να αντλήσει στοιχεία για το γείτονά του και να ενημερώσει τις φορολογικές αρχές στη περίπτωση που διαπιστώνει αναντιστοιχία εισοδημάτων με τον τρόπο διαβίωσης.
Πρόκειτε δηλαδή για τα γνωστά "καρφώματα" για τα οποία δεν μιλάει το υπουργείο οικονομικών αλλά τα ενισχύει και μέσω των γραμμών καταγγελιών πο έχει ανοίξει στο ΣΔΟΕ."
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
Πολύ μου αρέσει....
...που οι κινηματογράφοι έχουν άλλες τιμές ΣΚ και άλλες τις καθημερινές!
Θες να πας cine μια μέρα που είσαι χαλαρός και δεν δουλεύεις;;
Θα το πληρώσεις ρε πούστη...
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
Quiz...
Σάββατο 17 Ιουλίου 2010
Γιατί φωνάζουμε;
Κι εμείς κλέφτες ήμασταν πάντα!
του Γ. Παπαχρήστου"Πάνω από 30.000 από εμάς εισέπρατταν παράνομα συντάξεις των δικών τους που είχαν προ πολλού εγκαταλείψει τα εγκόσμια. 10.000 από εμάς πήγαμε σαν τα γαϊδούρια και πήραμε το επίδομα αλληλεγύης, τα 500-600 ευρώ, ενώ είχαμε περιούσίες εκατομμυρίων. Πάνω από 6.000 από εμάς κυκλοφορούσαμε με Πόρσε Καγιέν, Μαζεράτι, Φεράρι, Λότους και τζιπάρες, και δηλώναμε μισθούς πείνας. Και 435 από εμάς ήμασταν και κανονικοί απατεώνες διότι είχαμε αγοράσει τα φιγουράτα αμάξια μας υποτιμολογημένα, για να γλιτώσουμε φόρους και τεκμήρια. Λοιπόν;......."
Εδώ το πλήρες κείμενο: http://www.tanea.gr
Τρίτη 13 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)