Χωρίς κρουνούς, αλλά με πισίνεςΤου Νικου Γ. Ξυδακη
O ανταποκριτής του ΒΒC Μάλκολμ Μπράμπαντ αγαπά τόσο πολύ την Ελλάδα, που νιώθει τύψεις για το ενοικιαζόμενο σπίτι του στο Ντράφι. «Η αγαλλίαση που νιώθαμε στο εκπληκτικό ορεινό τοπίο» γράφει σήμερα στην «Κ» (σελ. 24), «μετριαζόταν από την επίγνωση ότι επωφελούμαστε από έναν εμπρησμό, που επέτρεψε σε αδίστακτους εργολάβους να πλουτίσουν, χτίζοντας εκεί που πριν από μια δεκαετία υπήρχε δάσος». Ο Βρετανός δημοσιογράφος μιλά ευγενικά για τη μεγαλύτερη αρρώστια της σύγχρονης Ελλάδας, για το σύνδρομο που περιλαμβάνει: αυθαιρεσία, ψύχωση real estate, διεφθαρμένη και ανεπαρκή διοίκηση, πελατειακές σχέσεις κυβερνώντων-κυβερνωμένων, καταπάτηση του κοινόκτητου, λύσσα για το ιδιόκτητο. Βλέπουμε τις αεροφωτογραφίες των καμένων της ΒΑ Αττικής, υπερδιακόσιες χιλιάδες στρέμματα - δυόμισι κυκλαδονήσια σε έκταση. Τα σπίτια φυτρώνουν μέσα στο δάσος, από τα δέντρα τα χωρίζει μια αυλή, με γκαζόν και πισίνα. Φυτρώνουν διαρκώς, ημιαυθαίρετα, ημινόμιμα, αυθαίρετα, παράνομα. Χωρίς οδικό δίκτυο, χωρίς δασικούς δρόμους, χωρίς υποδομές, χωρίς υδατοδεξαμενές και κρουνούς. Αλλά με πισίνες και γκαράζ για το δασικό SUV. Δεν είναι όλα τα σπίτια έτσι, υπάρχουν και ιστορικοί οικισμοί, νόμιμοι. Αλλά είναι κοινό μυστικό ότι η πληθωρική οικοδόμηση των οικοπεδικών φιλέτων περί την Πεντέλη δεν ξεκινά ποτέ νόμιμα, νομιμοποιείται πάντα εκ των υστέρων. Οικοπεδοποίηση του δάσους: είναι κι αυτός ένας τρόπος να παράγονται υπεραξίες...
Τώρα, πάνω στις στάχτες του δάσους, πλάι στα ανέπαφα σπίτια, ταπεινά ή αλαζονικά, στα αποκαΐδια της αττικής μεγαπυρκαγιάς, πλανάται μια οσμή: δυσάρεστη, τοξική, σαν τις διοξίνες που περιέχει η κάπνα. Είναι η πικρή επίγνωση ότι όλα αυτά έχουν ξαναγίνει και θα ξαναγίνουν: ότι τίποτε δεν άλλαξε από τις μεγάλες πυρκαγιές του ’90, τίποτε δεν μάθαμε από το πύρινο καλοκαίρι του 2007. Ανησυχούμε όταν καίγονται τα δάση, θρηνούμε όταν απειλούνται τα ημιαυθαίρετα. Κι ύστερα ξεχνάμε, επανερχόμαστε στον δαιμονικό κύκλο του ημινόμιμου real estate, ξαναβρίσκουμε την απέραντη, διαρκή περιφρόνηση για τον δημόσιο χώρο. «Οι τύψεις κάηκαν από τις φλόγες», συμπεραίνει θλιμμένα ο Μπράμπαντ. Μπα, ούτε καν τύψεις: αφού σώθηκαν τα κτίρια.
photo: Μιλάνο, κατοικία
2 σχόλια:
Αφοπλιστική αλήθεια, μαύρη αλήθεια.
Η επαναλαμβανόμενη φράση απ' τα χείλη όλων των δημοσιογράφων, των εκπροσώπων των εμπλεκόμεων φορέων κι όχι μόνο, "προέχουν τα σπίτια, οι περιουσίες..." κουδουνίζει στο μυαλό μου ακόμα.
Ακατανόητο, είναι σαν ν' ανησυχούν για το αν έπιασαν τόπο οι παλιότεροι εμπρησμοί, οι καταστροφές του παρελθόντος.
Κάνουν χώρο και γι' άλλους, απ' αυτούς με την λύσσα για την ιδιοκτησία...
Τί να πω περισσότερο απ' αυτά που πολύ εύστοχα έγραψε ο Μπράμπαντ.
Καλησπέρα
Ανεμοδούρα καλησπέρα,
Εύστοχα, εντός τόπου αλλά εκτός...χρόνου! Όπως εξάλλου λειτουργεί η χώρα στην οποία ζεί και στην οποία απολαμβάνει αυτά τα οποία θυμήθηκε να καταγγείλει ως προϊόντα παρανομιών μόνο αφού καταστράφηκαν!
Δεν τον κατηγορώ..δεν κατηγορώ κανέναν πλέον μεμονωμένα.Έχω καταλήξει πλέον στο συμπέρασμα ότι η Ελληνική κουτοπονηριά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και σε χαρακτηριστικά μειωμένης αντίληψης.
Ακούω όλες αυτές τις ημέρες ένα στρατό από ανευθυνουπεύθυνους ειδήμονες να καταγγελούν να καταγγέλονται να ανακαλύπτουν να προτείνουν να συμβουλεύουν και γενικότερα να παίζουν άκομψα το ΤηλεWindows Game.
Αναρωτιέμαι που βρίσκονταν όλα αυτά τα έγγραφα τα οποία αποδείκνυαν λαμογιάρικες συμβάσεις ενοικίασης εναέριων μέσων πυρόσβεσης πριν ανάψει η πρώτη σπίθα.
Αναρωτιέμαι που βρίσκονταν όλα αυτά τα επίσημα και έγγραφα αιτήματα τον τοπικών αρχόντων προς το κράτος για τη λήψη μέτρων πριν ανάψει η πρώτη σπίθα.
Αναρωτιέμαι που βρίσκονταν όλα αυτά τα επίσημα και έγγραφα αιτήματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας για την ανάγκη προσλήψεων πριν ανάψει η πρώτη σπίθα.
Αναρωτιέμαι που βρίσκονταν το δημοσιογραφικό δαιμόνιο και οι δημοσιογραφικές πηγές πριν ανάψει η πρώτη σπίθα πριν χαθούν οι χιλιάδες στρέμματα δάσους.
Τι χρειάζονταν άραγε ένας δημοσιογράφος για να δημοσιοποιήσει το μεγάλο μυστικό(?) της έλλειψης αντιπυρικών ζωνών, εκτός από μια φωτογραφική μηχανή;;
Που βρίσκονταν το αίτημα απόσυρσης των παμπάλαιων αεροσκαφών πυρόσβεσης πριν σκοτωθεί κάποιος στη Κεφαλλονιά. 16 τέτοια αεροσκάφη έχουν πέσει. Που είναι η δημοσιοποίηση των αιτημάτων αντικατάστασης; Που είναι η δημοσιοποίηση της σχετικής κρατικής αδιαφορίας;
Που βρίσκονταν τα έγγραφα τα οποία έδιναν το πράσινο φως στη ΔΕΗ να ηλεκτροδοτήσει τα αυθαίρετα; Δεν φέρουν υπογραφές δημοσίων λειτουργούν-υπαλλήλων; Δεν μπορεί ο κος Σουφλιάς να βρεί ποιοί υφιστάμενοί του παρανομούν;
Που ήταν ο ειδικός τους Εθνικού αστεροσκοπείου όταν έφαγε πόρτα από τη κυβέρνηση για τη χρήση των δορυφόρων στην πρόληψη αλλά και στη πυρόσβεση; Πού ήταν ο δημοσιογράφοι να ψαρέψουν το "λαυράκι";
Οι μπουλντόζες που είναι τόσα χρόνια;
Ο στρατός δήλωσε ότι εμείς μπορούσαμε να συνεισφέρουμε αλλά κανείς δεν μας το ζήτησε!!! Ο Μειμαράκης διοικεί κάποια ανεξάρτητη δύναμη; Τον Μειμαράκη πρέπει να τον καλούμε από την ταράτσα της βουλής με ένα τεράστιο φωτεινό Μ στον ουρανό;
Οι κάτοικοι που ήταν πριν τη πρώτη σπίθα όταν "καλλιεργούσαν" τα ξερόχορτα στις αυλές τους και στους δρόμους;
Ενώ σε όλο το κόσμο προσπαθούν να προβλέψουν τη μοναδική καταστροφή (φυσική) η οποία χτυπάει από το πουθενά και καταστρέφει τα πάντα (σεισμός), στην Ελλάδα δεν μπορούμε να προβλέψουμε ούτε τη καταστροφή που θα προκαλέσει η μαλακία που μας βαράει.
Αν αυτό δεν είναι ένδειξη μειωμένης αντίληψης τότε τί είναι;;
Δημοσίευση σχολίου