Ευχάριστη έκπληξη...(για λίγο όμως).

"Οφείλει η άλλη πλευρά να σκύψει και να κάνει τη δική της αυτοκριτική. Κι εμείς αντιστοίχως να μπούμε στα δικά της παπούτσια. Και αν το καταφέρουμε αυτό, τότε θα διαπιστώσουμε σήμερα ότι, όλα αυτά που τεχνητά μας χώριζαν, είναι παρελθόν. Ότι αυτά που μας ενώνουν, είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Και ότι, το δίλημμα του παρελθόντος -Δεξιά ή Αριστερά- έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Ανήκει οριστικά στο χθες, ανήκει σε αυτούς που αναζητούν ταυτότητα μέσα από τα φλάμπουρα του παρελθόντος. Και μέσα από την τεχνητή και κάθετη διαχωριστική γραμμή.


Σήμερα το δίλημμα είναι: Ανάπτυξη ή Λαϊκισμός. Και το δίλημμα αυτό διατρέχει, ως εγκάρσια τομή, το σύνολο του πολιτικού και κομματικού συστήματος. Και σε αυτό το δίλημμα του παρόντος και του μέλλοντος, οφείλουμε σιγά- σιγά να παίρνουμε θέση. Να έχουμε άποψη. Πού θέλουμε να πάμε. Να πάμε μπροστά ή να χαϊδεύουμε αυτιά και να μένουμε οριστικά πίσω;"

Η παραπάνω δήλωση αποτελεί απόσπασμα από την ομιλία του κου Σπυλιωτόπουλου κατά την παρουσίαση του βιβλίου του κου Γ. Λεονάρδου «Ο τελευταίος παλαιολόγος».


Παρότι η αρχειοθέτηση στο "ντουλάπι της ιστορίας" των όρων "αριστερά" και "δεξιά" με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, το άκουσμα της παραπάνω δήλωσης από ένα στέλεχος τη Ν.Δ (και μάλιστα κυβερνητικού) μου προκάλεσε ευχάριστη έκπληξη...


...μέχρι που διάβασα ένα παλαιότερο άρθρο του ιδίου το οποίο ενώ ξεκινάει ως εξής....


"Αποτελεί πια κοινή πεποίθηση ότι ο κόσμος ολόκληρος μπήκε σε μια καινούργια εποχή. Τα πάντα γύρω μας αλλάζουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Διαμορφώνεται ένα εντελώς καινούργιο περιβάλλον. Οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος ξεθωριάζουν. Οι πρακτικές του χτες δεν έχουν πια καμιά δυναμική. Τα προβλήματα του σήμερα δεν έχουν ιδεολογικά χρώματα. Δεν είναι ούτε πράσινα, ούτε γαλάζια, ούτε κόκκινα. Οι προκλήσεις του αύριο δεν έχουν σχέση με το χτες. Δεν είναι ούτε από τα αριστερά, ούτε από τα δεξιά. Οι έννοιες «αριστερά» και «δεξιά» ανήκουν ουσιαστικά στην ιστορία. "

...καταλήγει όπως όλα τα "βαμμένα" "πολιτικάντικα" κείμενα!

Με την παράταξη που αγκαλιάζει όλους τους Έλληνες ανεξάρτητα με το τί ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές και μπλα...μπλα..μπλα...

Η ευχάριστη έκπληξη κράτησε πολύ λίγο!

Το ΟΑΚΑ είναι απομονωμένο 4 χρόνια μετά

Εκτός κοινωνίας το έργο του Καλατράβα

Του Δημητρη Ρηγοπουλου

Πριν ακριβώς από τέσσερα χρόνια εκατομμύρια Ελληνες αγωνιούσαμε για την αγχώδη μεταμόρφωση του Ολυμπιακού Σταδίου από ένα επιβλητικό αλλά γερασμένο γήπεδο σε μια μνημειακή αθλητική εγκατάσταση υψηλού επιπέδου. Ο Ισπανός αρχιτέκτονας Σαντιάγο Καλατράβα είχε αναλάβει τον σχεδιασμό του νέου στεγάστρου, όπως και την αισθητική και λειτουργική αναμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του ΟΑΚΑ με μια σειρά παρεμβάσεων (η Αγορά, το Τείχος των Εθνών, ο Πύργος της Ολυμπιακής Φλόγας) που όταν, τελικά, ολοκληρώθηκαν, μετέδωσαν σε όλον τον κόσμο μια ονειρική εικόνα.

Εκείνες τις ωραίες ημέρες της μεγάλης γιορτής ούτε ο πιο απαισιόδοξος Ελληνας δεν θα μπορούσε να φανταστεί τη σημερινή πραγματικότητα. Το ΟΑΚΑ, αυτονόητος πόλος έλξης για χιλιάδες επισκέπτες της Αθήνας, Ελληνες και ξένους, παραμένει κλειστός και αναξιοποίητος. Οταν ο δημοφιλής ταξιδιωτικός οδηγός «Time Out» κυκλοφορεί στην έκδοσή του για την Αθήνα με εξώφυλλο την αέρινη, τοξωτή ραχοκοκαλιά της Αγοράς, διαλαλώντας το μεταολυμπιακό λίφτινγκ της ελληνικής πρωτεύουσας, εμείς αντιμετωπίζουμε το ΟΑΚΑ σαν να μην έγιναν ποτέ οι παρεμβάσεις του Σαντιάγο Καλατράβα, σαν να μην έγιναν ποτέ εκεί Ολυμπιακοί Αγώνες. Είναι δυνατόν;

Μόνο στα λόγια

Ολα είναι δυνατά από τη στιγμή που το ΟΑΚΑ είναι ένας ακόμα δυσκίνητος δημoσοσιοϋπαλληλικός οργανισμός και οι δύο τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις αποδεικνύονται καλές μόνο στα λόγια. Δήλωνε στις 25 Ιανουαρίου του 2005 η τότε υφυπουργός Πολιτισμού Φάνη Πάλλη - Πετραλιά: «Στο OAKA χωροθετούνται εμπορικές χρήσεις και ο ολυμπιακός περίπατος. Ηδη προχωρούν τα σχέδια για τη λειτουργία του Μουσείου Ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων στο τμήμα του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης (IBC) που «βλέπει» προς το OAKA».

Ας δούμε λοιπόν τι έγινε από εκείνον τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα, τρία χρόνια μετά. Ας δούμε τι συναντάει ένας ξένος επισκέπτης φτάνοντας στις περιφραγμένες εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ. Κατ' αρχήν καμία ενημερωτική σήμανση που να τον κατευθύνει κάπου συγκεκριμένα. Υποχρεωτικά θα «πέσει» πάνω στους ανθρώπους της ασφάλειας του ΟΑΚΑ.

Εκεί θα τους εξηγήσει τι θέλει (να δει από κοντά το Στάδιο, να περπατήσει στον περιβάλλοντα χώρο, που ευτυχώς διατηρείται σε καλή κατάσταση) και θα του επιτρέψουν την είσοδο. Θεωρητικά υπάρχει η δυνατότητα για οργανωμένη ξενάγηση, αλλά για κάτι τέτοιο θα πρέπει να υπάρξει προσυνεννόηση μέσω φαξ (!) κι εφόσον η ομάδα των επισκεπτών υπερβαίνει τα 15 άτομα. Το κόστος κατ' άτομο είναι ανησυχητικά χαμηλό (μόλις τρία ευρώ), ενώ οι οργανωμένες επισκέψεις ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεν χρεώνονται καθόλου. Συνήθως αυτό που συμβαίνει είναι ελληνικά τουριστικά γραφεία να οργανώνουν επισκέψεις ξένων πελατών τους στο ΟΑΚΑ, κυρίως τους καλοκαιρνούς μήνες. Η δυνατότητα επίσκεψης ή οργανωμένης ξενάγησης αποτελεί πρόοδο αν θυμηθούμε τις ντροπιαστικές εικόνες τουριστών να βγάζουν φωτογραφίες έξω από το κλειδαμπαρωμένο ΟΑΚΑ λίγους μήνες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Φυσικά, όμως, δεν μπορεί να είναι το ζητούμενο.

Το αναγνωρίζει και ο γενικός διευθυντής του ΟΑΚΑ Κυριάκος Γιαννόπουλος ο οποίος βλέπει στην αξιοποίηση των εγκαταστάσεων έναν τρόπο για να περιοριστούν τα ελλείμματα που κληρονομεί κάθε χρόνο στους Ελληνες φορολογουμένους η λειτουργία και η συντήρησή τους. Και θα πρέπει να ζηλεύει πολύ τους συναδέλφους του στο Σίδνεϊ που εισπράττουν πολλά εκατομμύρια δολάρια ετησίως από την οροθολογική χρήση του Ολυμπιακού Πάρκου. Σήμερα το Ολυμπιακό Πάρκο του Σίδνεϊ χρησιμοποιείται ως ένας μεικτός χώρος αθλητικών δραστηριοτήτων, ψυχαγωγίας και εμπορικών χρήσεων. Μόνο το 2003, τρία, μόλις, χρόνια μετά τους δικούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Ολυμπιακό Πάρκο προσέλκυσε 5,5 εκατομμύρια επισκέπτες! Και φιλοξένησε μέσα σ' ένα χρόνο 1.800 διαφορετικές εκδηλώσεις πολιτιστικού και άλλου χαρακτήρα.

Απέχουμε πολύ από αυτό το σημείο και ο κ. Γιαννόπουλος μας ζητάει να κάνουμε υπομονή μέχρι το καλοκαίρι του 2009, όταν ελπίζει πως θα έχει εφαρμοστεί η μελέτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα βασικά της σημεία προβλέπει τη λειτουργία παιδότοπων, κινηματογράφων και θεάτρων, χώρων εστίασης, εκθεσιακού χώρου και καταστημάτων αναμνηστικών. Οσο για τα δύο Μουσεία δεν πρόκειται να λειτουργήσουν νωρίτερα από το 2010, σύμφωνα με το ευνοϊκότερο σενάριο. Aλλά ακόμα και σήμερα, υπάρχουν περιθώρια με απλές κινήσεις από το υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης και τον ΕΟΤ, να υποστηριχθεί η αρχιτεκτονική και τουριστική υπεραξία του ΟΑΚΑ. Πόση φαντασία χρειάζεται για να διαφημιστεί σε περιοδικά, οδηγούς ή απλά στο αεροδρόμιο των Σπάτων η ολυμπιακή κληρονομιά της Αθήνας; Αρκεί, φυσικά, να υποστηρίζεται από μια υποδομή που σήμερα υφίσταται στοιχειωδώς.

http://news.kathimerini.gr

Athens 2004

Οι αναμνήσεις

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, όπου γης, άφησαν ανεκτίμητη κληρονομιά που μεταφράζεται σε τουρισμό και τεράστια έσοδα για τις πόλεις που τους φιλοξένησαν. Εξαίρεση και σ’ αυτό είναι η Αθήνα. Τα επιβλητικά έργα του Καλατράβα μένουν αναξιοποίητα. Αντί να γίνουν μια μνημειακή εγκατάσταση Ολυμπιακής Κληρονομιάς, μεταμορφώθηκαν, κατά κάποιο τρόπο, σε ένα τεράστιο μουσείο της κρατικής ανικανότητας: δείχνουν ότι σ’ αυτή τη χώρα περισσεύουν τα λόγια περί μεταολυμπιακής αξιοποίησης των τεράστιων επενδύσεων που έκανε ο ελληνικός λαός.

Το Σίδνεϊ και η Βαρκελώνη προσελκύουν εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο. Οι δικοί μας Αγώνες –οι καλύτεροι πανθομολογουμένως μέχρι σήμερα– είναι χρήσιμοι μόνο ως ανάμνηση. Κοιτάμε τα επιβλητικά στάδια και θυμόμαστε πως αν οργανωθούμε, μπορούμε να επιτύχουμε πολλά...

http://news.kathimerini.gr

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ στέλνει την Ελλάδα στο Ευρωδικαστήριο

Καταπέλτης και έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου

Ευρωσκαμνί και πάλι για το άσυλο

Των ΧΡ. ΖΕΡΒΑ, ΝΙΚ. ΡΟΥΣΣΗ

Υπόλογη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΚ) είναι και πάλι η Ελλάδα, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει εναντίον της διαδικασίες παραπομπής για παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας σε θέματα παροχής ασύλου.

Η εξέλιξη αυτή, σε συνδυασμό με πρόσφατη, εκτενή έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία ψέγει την Ελλάδα για τις συνθήκες κράτησης των προσφύγων και τους τρόπους που εφευρίσκει για να μην παραχωρήσει καθεστώς ασύλου, φέρνει τη χώρα μας αντιμέτωπη με σοβαρότατες κατηγορίες για παραβιάσεις στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μαρτυρία Ιρακινού

Την «εικόνα» της χώρας αμαύρωσε πρόσφατα και η μαρτυρία νεαρού Ιρακινού πρόσφυγα, ο οποίος κατέφυγε στη Νορβηγία και περιέγραψε φρικιαστικές σκηνές βασανισμού (ηλεκτροσόκ) και κακοποίησής του από Ελληνες λιμενικούς και αστυνομικούς, τόσο στα σύνορα όσο και στην Αθήνα.

Αναλυτικά:

Η Κομισιόν εγκαλεί την Ελλάδα ότι δεν συμμορφώθηκε εγκαίρως με τη διάταξη που επιβάλλει σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως η απαγόρευση βασανιστηρίων, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στην ελευθερία, ο σεβασμός της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, τα δικαιώματα του παιδιού, κατά την υποδοχή των αιτούντων άσυλο.

Σύμφωνα με έγγραφη απάντηση της Κομισιόν προς τους Ελληνες ευρωβουλευτές Στ. Λαμπρινίδη και Μαρ. Κοππά, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ακόμα κοινοποιήσει στην Ε.Ε. ποια μέτρα έλαβε για τη θέσπιση ορθών προδιαγραφών χορήγησης ασύλου, αν και η προθεσμία για τη μεταφορά της σχετικής οδηγίας έληξε την 1η Δεκεμβρίου 2007.

Από την άλλη, στην έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου αναφέρεται ότι το σύστημα ασύλου στην Ελλάδα είναι ελλειμματικό, ενώ χαρακτηρίζεται ανησυχητική η συνολική κατάσταση στα κέντρα κράτησης των προσφύγων.

Οι εκπρόσωποί του επισκέφτηκαν αρκετά από τα 10 κέντρα που λειτουργούν στη χώρα και κατέγραψαν «ολική έλλειψη διαφάνειας στις διαδικασίες».

Επισημαίνονται χαρακτηριστικά η σχεδόν συστηματική κράτηση οποιουδήποτε προσώπου φτάνει στην Ελλάδα, η ανυπαρξία νομικής βοήθειας και η απουσία κάθε είδους ενημέρωσης σχετικά με τα δικαιώματά τους.

Ειδική αναφορά γίνεται στις πράξεις αστυνομικής βαρβαρότητας που έχουν εντοπιστεί σε διάφορες περιπτώσεις (ακόμη και κατά τη διάρκεια της έρευνας του Ευρωκοινοβουλίου).

Καταγράφεται επίσης ως ιδιαίτερα ανησυχητική η κατάσταση των ασυνόδευτων ανηλίκων καθώς δεν προστατεύονται από τον ελληνικό νόμο και μπορούν να απελαθούν ανά πάσα στιγμή. Σύμφωνα με την έκθεση, δεν υπάρχει επίσης διαδικασία αναγνώρισης των «ευαίσθητων προσώπων», κατά την άφιξη και κράτησή τους στην Ελλάδα.

Για όλους αυτούς τους λόγους η Κομισιόν εκφράζει τον έντονο προβληματισμό της και καταδικάζει τις συνθήκες υποδοχής και εξέτασης αιτήσεων ασύλου στην Ελλάδα. Οπως αναφέρεται στην έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, είναι υπερβολικά μικρός ο αριθμός όσων προσφύγων αναγνωρίζονται τελικά ως πρόσφυγες (κάτω του 2%), γεγονός που αποκαλύπτει την απροθυμία των αρχών να αναπτύξουν αποτελεσματικό σύστημα προστασίας.

Τέλος, η Κομισιόν αποκαλύπτει ότι η Τουρκία δεν συνεργάζεται με την Ε.Ε. στην αντιμετώπιση του κύματος των προσφύγων. Οπως αναφέρεται, «οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη σύμβασης επανεισδοχής μεταξύ Ε.Ε.-Τουρκίας, που ξεκίνησαν επίσημα το Μάιο του 2005, έχουν προς το παρόν σταματήσει λόγω έλλειψης δέσμευσης εκ μέρους της τουρκικής πλευράς. Η Επιτροπή θεωρεί την κατάσταση απαράδεκτη και εξετάζει τις δυνατότητες λύσης του αδιεξόδου».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/02/2008

Ελληνικό Ποδόσφαιρο

Πολύχρωμες, φανατισμένες, άβουλες και κατευθυνόμενες μάζες

Σημαίες, οπαδοί

Βία

Προσωπολατρία

Χιλιάδες ειδήμονες προπονητές-μάνατζερς

Μεγάλες προσδοκίες, μεγαλόπνοα σχέδια, βαρύγδουπες δηλώσεις

Εφήμεροι σωτήρες

Επιλεκτική αμνησία

Κατασκευή και στοχοποίηση "ενόχων"

Καρατομήσεις προς τέρψη του κοινού

Μάσες για λίγους - σημαίες για πολλούς

Αποπροσανατολισμός

Βαμμένος Τύπος - Τύπος "εργολάβος"

Κυνήγι γρήγορων, εύκολων, ευκαιριακών, εντυπωσιακών και εμπορικών αποτελεσμάτων

Αραλίκι, τεμπελιά, κλίκες, διαπλεκόμενα, διαφθορά, υπόκοσμος

"Μωρά", μπουζούκια, πούρα, "φωτοβολίδες", "λάμψη"

Μηδενισμός κοντέρ κάθε χρόνο

Ξεφτίλα εκτός συνόρων..


...σας θυμίζει τίποτα;

Υπέρτατη Αλήθεια

" Η αλήθεια πατάει σε στέρεο έδαφος, γι΄ αυτό και πάντα κερδίζει, σε βάθος χρόνου. Είναι βέβαια πιο επίπονη διαδικασία, λιγότερο εντυπωσιακή, λιγότερο φανταχτερή. Είναι όμως και ο μόνος δρόμος, που σε βγάζει ασπροπρόσωπο στη δημόσια ζωή, μακροπρόθεσμα."

το είπε ο.....

Love is Dead

"Η σχέση του ΠΑΣΟΚ με την ελληνική κοινωνία είναι ένας έρωτας που έχει τελειώσει" δήλωσε στο ΣΚΑΪ ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης .

Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά πρέπει να ξαναγίνουμε ελκυστικοί και ερωτεύσιμοι.

Ο κ. Χρυσοχοΐδης χαρακτήρισε την ανάταξη του ΠΑΣΟΚ που επιχειρεί ο Γιώργος Παπανδρέου εξαιρετικά δύσκολη διότι όπως είπε όλες οι δυνάμεις δεν συνεισφέρουν.

Χρησιμοποίησε μάλιστα ως παράδειγμα για την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό του κόμματος του τον ασθενή που βρίσκεται σε κώμα και επιχειρούν να τον συνεφέρουν.

http://www.skai.gr

Δεν είναι αργά....Ξαναβρές τον Έρωτα...Σκέψου την Ευθανασία!!!

Νέα αύξηση για αμόλυβδη

Άνοδο κατά ένα λεπτό σημείωσε η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνης και έκλεισε τελικά στο 1 ευρώ και 9 λεπτά την περασμένη βδομάδα.

Σύμφωνα με τις τιμοληψίες του υπουργείου Ανάπτυξης, άνοδο σημείωσαν και οι τιμές του πετρελαίου θέρμανσης με τη μέση τιμή να διαμορφώνεται στα 73 λεπτά.

Την ίδια ώρα, σε τουλάχιστον 15 νομούς της χώρας η τιμή ξεπερνά τα 75 λεπτά και φθάνει μέχρι τα 90.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Ανάπτυξης, πιο "ακριβοί" νομοί η Κέρκυρα, οι νομοί της Κρήτης, η Λάρισα, τα Ιωάννινα, η Άρτα και τα Δωδεκάνησα.

http://www.skai.gr

Τριτοκοσμική χώρα σε διαφθορά και διαφάνεια

«Η ΕΛΛΑΔΑ είναι τριτοκοσμική χώρα σε ό,τι αφορά τη διαφθορά και τη διαφάνεια», είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος καλώντας τους πολίτες να αντισταθούν στο νοσηρό κλίμα της εποχής.

Ο πρώην υπουργός, σε εκδήλωση που έγινε στη Θεσσαλονίκη, παρουσίασε το νέο βιβλίο του «Προς μια μετα-αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Οι θεσμικές προϋποθέσεις μιας άλλης πολιτικής»....

www.naftemporiki.gr

...εδώ το πλήρες άρθρο.

Ελπίζω στην εκδήλωση για την παρουσίαση του επόμενου βιβλίου του να μας ενημερώσει και για το ποιος ευθύνεται για αυτή τη κατάσταση καθώς και για το τι έχει κάνει αυτός τόσα χρόνια προς την αντίθετη κατεύθυνση....

Έως τότε όμως αντισταθείτε εσείς πολίτες στο νοσηρό κλίμα...

Αντισταθείτε εσείς "κερατάδες και δαρμένοι" στο νοσηρό κλίμα....

Παρακαλώ ας βοηθήσουμε όλοι...

Ας βοηθήσουμε όλοι τους συνανθρώπους μας που υποφέρουν από την κρατική αντικοινωνική πολιτική.

Για την βοήθεια όλων των άτυχων αυθαιρετούχων προτείνω την επιβολή αυθαιρετόσημου:

α. Στην έκδοση οικοδομικών αδειών
β. Στις αμοιβές μηχανικών
γ. Στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ
δ. Στα δημοτικά τέλη
ε. Στο φόρο ακίνητης περιουσίας
στ. Στις μεταβιβάσεις ακινήτων-αποδοχές κληρονομίας κλπ
ζ. Στην αγορά κατοικίας
η. Στην αγορά οικοπέδου
θ. Στα απόδοση μισθωμάτων (κοινώς ενοίκιο)

Τα έσοδα από το αυθαιρετόσημο θα διαχειρίζεται νέο ασφαλιστικό ταμείο το οποίο θα δημιουργηθεί στα πλαίσια μέτρων επίλυσης του ασφαλιστικού (Ασφαλιστικό Ταμείο Αυθαιρετούχων Ελλάδος Α.Τ.Α.Ε)

Επίσης:

• Φοροαπαλλαγή για την αγορά οχημάτων 4χ4 (μόνο για τους αυθαιρετούχους με κτίσματα εντός δασικών περιοχών ή εφόσον μπορούν να αποδείξουν άλλες δυσκολίες πρόσβασης οχημάτων).
• Απαλλαγή από δημοτικά τέλη (εφόσον δεν επιβαρύνουν πολεοδομικά βεβαρημένες αστικές περιοχές αλλά διαμένουν σε απομονωμένες δασικές, παραλιακές, αρχαιολογικές ή άλλες εκτάσεις).
• Απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας (εφόσον διαμένουν σε περιοχές οι οποίες δεν επιβαρύνουν το κυκλοφοριακό όπως βουνά, λαγκάδια, δάση, παραλίες )
• Παροχή αδειών λειτουργίας αναψυκτηρίων (μόνο σε δασικές ή παραλιακές περιοχές. Όχι αρχαιολογικούς χώρους καθώς επιτρέπονται μόνο κρατικά αναψυκτήρια)
• Παροχή Αγροτικής Σύνταξης (μόνο οι αυαθαιρετούχοι εντός δασικών περιοχών)
• Παροχή Αδειοδότησης Αλιείας (μόνο οι αυαθαιρετούχοι επί αιγιαλού)

Για ιδιωτικές πρωτοβουλίες βοήθειας στείλτε mail στις εξής διευθύνσεις:

they_need_your_help@outlaw_real_estate.gr

oil_the _system@poleodomia.gr

oikopeda@dasos_paralies.gr

Νέες Δημοσιογραφικές Επιτυχίες

Για να μην είμαστε συνεχώς άδικοι, με τους φίλους μας τους Δημοσιογράφους πρέπει να τους αναγνωρίσουμε τις επιτυχίες που πραγματοποίησαν τις τελευταίες ημέρες μετά τη σεισμική δόνηση στη περιοχή της Μεθώνης. Ποιο συγκεκριμένα:

1. Κατάφεραν 3 (μόνο!) ημέρες μετά το σεισμό να βρουν τη δημοσιευμένη(!) έκθεση-πρόβλεψη της ομάδας ΒΑΝ και φυσικά να ξεκινήσουν το γνωστό copy-paste κατηγορητήριο προς κάθε εμπλεκόμενο φορέα.

2. Κατάφεραν να "ξεσκεπάσουν" την έλλειψη γνώσεων και επιστημονικής κατάρτισης των σεισμολόγων με τις εύστοχες copy-paste ερωτήσεις τους. Όπως: "Να μείνουν οι κάτοικοι έξω από τα σπίτια τους;" ή "Να περιμένουμε νέο σεισμό ή όχι;". Σημειωτέο ότι αυτές οι ερωτήσεις έγινα 15(!) ολόκληρα λεπτά μετά τη πρώτη δόνηση. Καλή ερώτηση πραγματοποιήθηκε και από δημοσιογράφο της κρατικής τηλεόρασης, και ήταν η εξής: "Μιά φίλη μου παρατήρησε ότι όποτε γίνεται σεισμός στην Ινδονησία λίγες μέρες αργότερα γίνεται και στην Ελλάδα..Ισχύει όντως αυτό;"

3. Επέδειξαν επαγγελματική και κοινωνική ωριμότητα καθώς ψύχραιμα ενημέρωναν συνεχώς το κόσμο ότι περιμένουμε νέο μεγάλο σεισμό.

4. Μετέφρασαν με άριστη επιστημονική μεθοδολογία όλες τις δημοσιευμένες εκθέσεις της ομάδας ΒΑΝ και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι περιμένουμε νέο μεγάλο σεισμό στο "τετράγωνο" που περικλείει την Πελοπόννησο (βλέπε φώτο). Για την ιστορία αναφέρω ότι η ομάδα ΒΑΝ διαφωνεί με το συμπέρασμα των δημοσιογράφων αλλά....ποιος τους δίνει σημασία;

5. Κατάφεραν για πρώτη φορά (όσο θυμάμαι τον εαυτό μου τουλάχιστον) να καταφέρουν το "μόνιασμα" όλων των Ελλήνων σεισμολόγων στα εξής συμπεράσματα:
"Οι διαφωνίες και οι συγκρούσεις των σεισμολόγων είναι όχι επιστημονικό αλλά κοινωνικό φαινόμενο"
"οι συγκρούσεις των Ελλήνων σεισμολόγων οφείλονται στο γενικότερο φαινόμενο έλλειψης κοινωνικού επιπέδου και ποιότητας"
"ότι οι Δημοσιογράφοι δεν είναι Επιστήμονες(;)"
"ότι στη Ελλάδα δεν υπάρχει αξιοκρατία(;)"
"ότι όλη η φαγωμάρα γίνεται κάθε φορά για τα κονδύλια και τις θέσεις(;)"

6. Συντόνισαν εξειδικευμένες ομάδες σχολιασμού των θεμάτων Σεισμολογίας αποτελούμενες από προσωπικότητες τις Επιστημονικής κοινότητας όπως ο Χαρδαβέλας και ο Γιακουμάτος.

7. Βιντεοσκόπησαν κάθε κομμάτι σοβά και κάθε ρωγμή σε κάθε σπίτι της Μεθώνης με σκοπό να αρχειοθετηθεί το υλικό και να δοθεί προς χρήση στην τεχνική υπηρεσία της κοινότητας. Έως τότε απλά το προβάλλουν για ενημερωθεί πλήρως ο Έλληνας πολίτης.

8. Αναπαρήγαγαν συχνά το επιστημονικό συμπέρασμα σύμφωνα με το οποίο αν η εν λόγω σεισμική δόνηση δεν είχε επίκεντρο σε θαλάσσιο χώρο θα θρηνούσαμε θύματα. Στο συγκεκριμένο συμπέρασμα κατέληξαν μετά από έντονες επιστημονικο-δημοσιογραφικές διεργασίες και μας το παρουσίαζαν συνέχεια για να κατανοήσουμε επιτέλους ότι η τύχη μας προστατεύει.

Τέλος θα ήθελα να δηλώσω την ικανοποίηση μου και το αίσθημα ασφάλειας που νιώθω σαν Έλληνας πολίτης με τον αγώνα που δίνουν από κοινού, καταπατώντας τον επιστημονικό και ατομικό εγωισμό τους, όλοι οι Έλληνες σεισμολόγοι (ανιδιοτελώς) για την πρόβλεψη των σεισμικών γεγονότων.

Περίεργο.....

..παραθέτω ένα τμήμα από ρεπορτάζ της Καθημερινής (10.02.08).


Τρία κυκλώματα συμφερόντων αντιδρούν στον φόρο καυσίμων

Ενεργοποιούνται μέσα σε διυλιστήρια - "Ευυπόληπτοι" νυκτερινοί διανομείς και πρατήρια χωρίς άδεια

Τρία διαφορετικά κυκλώματα κρύβονται, σύμφωνα με πληροφορίες, πίσω από τη "γραμμή αντίστασης" που προβάλλεται στην εφαρμογή του μέτρου της εξομοίωσης του φόρου στα καύσιμα από τις 15 Φεβρουαρίου.

1. Το πρώτο αφορά σε κυκλώματα που δρούν μέσα σε διυλιστήρια και τα οποία εντοπίσθηκαν να διοχετεύουν πετρέλαιο με μεγάλη δόση θείου, γεγονός το οποίο παραπέμπει σε αποχρωματισμό.

2. Το δεύτερο έχει να κάνει με πρατήρια, τα οποία λειτουργούν ανά την Ελλάδα χωρίς άδεια, αλλά με ΑΦΜ (άγνωστο πώς).

3. Το τρίτο κύκλωμα αφορά σε παράνομο δίκτυο διακίνησης υγρών καυσίμων, που αποτελείται από πρόσωπα τα οποία "στο φως της ημέρας" είναι υπεράνω κάθε υποψίας (μεταξύ αυτών υπάρχουν ευυπόληπτοι δημόσιοι και ελευθεροι επαγγελματίες), αλλά τη νύχτα αναλαμβάνουν το έργο της διανομής. Εννοείται ότι γι΄άυτή, τη δεύτερη εργασία, δεν έχουν καμία άδεια, αλλά απλώς τη συγκατάθεση των εταιρειών.

..και αναρωτιέμαι:

"Αυτή η χώρα έχει τόσα ¨παραμάγαζα¨ τα οποία θησαυρίζουν λόγω του χάους. Αν σε κάθε ένα από αυτά τα ¨παραμάγαζα¨ απασχολούνται δέκα από όλους εμάς..τότε ποιοι έχουν μείνει και φωνάζουν για αλλαγές και διαφάνειες;; Μήπως τελικά όλοι αγωνιζόμαστε για ¨διαφάνειες¨ στον ελεύθερο χρόνο μας....όταν δεν κλέβουμε τους υπόλοιπους;;"

Η νόσος της δημοσιότητας

Tου Παντελη Μπουκαλα

Ψυχοτρόπο; Αναβολικό; Ναρκωτικό; Ποιος χαρακτηρισμός ταιριάζει αλήθεια στη δημοσιότητα, αν κρίνουμε από τα βαριά συμπτώματα που εμφανίζουν όσοι τη γεύονται σε μεγάλες ποσότητες και κυρίως από τα αθεράπευτα συμπτώματα εκείνων που, για να την ξαναγευτούν, χορογραφούν τον ίδιο τους τον αυτοεξευτελισμό; Ναι, καμιά αντίρρηση, όλοι μας θέλουμε να αφήσουμε ένα σημαδάκι πάνω στην άμμο του χρόνου. Και όλοι μας, ποιος λίγο - ποιος πολύ, θέλουμε να συζητούν το όνομά μας. Αλλά να το συζητούν για να το παινέψουν ή έστω και για να το κρίνουν επειδή κάτι σοβαρό δοκιμάσαμε να κάνουμε και απλώς αστοχήσαμε ή δεν πετύχαμε όσο όριζαν οι επιθυμίες μας. Μια τέτοια επιθυμία θα τη θεωρούσαν ανθρώπινη και λογική και οι ψυχαναλυτές μας και οι εξομολογητές μας, αν είχαμε. Αλλά τον πόθο «να γίνεις θέμα» και να σε κουβεντιάσουν ακόμη και αν αυτό προϋποθέτει την αυτογελοιοποίησή σου, όχι, κανένας δεν θα τον έβρισκε φυσικό.

Και όμως. Αυτή κατάντησε να είναι η καινούργια μας φυσικότητα. Η γυάλινη. Ενα σωρό άνθρωποι, «επώνυμοι» και «ανώνυμοι», «γνωστοί επαγγελματίες» και αργόσχολοι, «λοιποί πολίτες» ή αυτοθαυμαζόμενα μέλη μιας κάποιας ελίτ, «ώριμοι» και «ανώριμοι», δείχνουν να έχουν προσβληθεί από τον ιό της αναγνωρισιμότητας, να πάσχουν από τη νόσο της δημοσιότητας. Παντρεύονται – και ο γάμος τους γίνεται με είκοσι κάμερες παρούσες, σε απευθείας σύνδεση με τα ιδιωτικά κανάλια, που δεν λένε ποτέ όχι σε τέτοιου είδους θέματα. Χωρίζουν – και πάλι με τις κάμερες μπροστά, όχι απλώς για να καταγράφουν τα κωμικοτραγικά γεγονότα αλλά κατ’ ουσίαν να υπαγορεύουν το σενάριό τους και να τα σκηνοθετούν. Ξανασμίγουν – ιδού και πάλι οι κάμερες, να απαθανατίζουν ένα παντελώς αδιάφορο συμβάν και να το παρουσιάζουν σαν συγκλονιστικό. Τσακώνονται, μαλλιοτραβιούνται, κοπανιούνται – πάντοτε με τους ειδικευμένους ρεπόρτερ σε απόσταση αναπνοής και καταγραφής· και αν τύχει να μην είναι μπροστά, ε, οι παθόντες τις περιμένουν, αφήνοντας τα αίματα να τρέχουν, ώστε να υπάρχουν τα πειστήρια της βίας και του δράματος.

Αλλά ποιο είναι το πραγματικό δράμα, αν όχι το σύνδρομο στέρησης που κατακυριεύει όσους είναι πεπεισμένοι αφενός πως ο κόσμος όλος έχει κέντρο τη μεγαλειότητά τους, αφετέρου πως η ζωή τους έξω από το γυαλί είναι όχι απλώς ασήμαντη και άδεια, αλλά απολύτως ανύπαρκτη; Οι αμέτρητες εκπομπές αβάσταχτης ελαφρότητας κανιβαλίζουν ώρες ολόκληρες. Τροφή δεν τους λείπει ποτέ. Γιατί πληθαίνουν συνεχώς όσοι προσφέρουν οικειοθελώς τα αισθήματά τους, τα κλάματά τους, τα δράματά τους, για να ’χει το θεριό να καταβροχθίζει.

http://news.kathimerini.gr

Άντε πάλι...

Στις τελευταίες θέσεις η Ελλάδα στην επιδόση της καινοτομίας

Η Ελλάδα βρίσκεται στην 29η θέση μεταξύ 37 χωρών σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις στην καινοτομία,σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό πίνακα επιδόσεων στην καινοτομία, που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ωστόσο, σύμφωνα με την ίδια μελέτη, η χώρα μας συγκαταλέγεται στις χώρες που καλύπτουν το χαμένο έδαφος στην καινοτομία.

Τις πρώτες θέσεις στην κατάταξη καταλαμβάνουν η Σουηδία, η Ελβετία και η Φινλανδία, ενώ τις τελευταίες θέσεις καταλαμβάνουν η Τουρκία, η Ρουμανία, η Λετονία και η Βουλγαρία. Στον πίνακα αξιολογούνται ειδικότερα μια σειρά από κριτήρια, όπως η κατοχύρωση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, τα κίνητρα που δημιουργούνται για καινοτόμες δράσεις, η προώθηση των γνώσεων και το επιχειρηματικό πνεύμα.

Σύμφωνα τον ευρωπαϊκό πίνακα επιδόσεων στην καινοτομία οι 37 χώρες χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες ανάλογα με τις επιδόσεις τους. Στην κατηγορία με «τους ηγέτες στην καινοτομία» περιλαμβάνονται η Σουηδία, η Ελβετία, η Φινλανδία, το Ισραήλ, η Δανία, η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ, οι οποίες εμφανίζουν επιδόσεις πάνω από το μέσο όρο των «27».

Στην κατηγορία των χωρών με επιδόσεις χαμηλότερες από τους ηγέτες της καινοτομίας αλλά κοντά ή πάνω από το μέσο όρο των «27», περιλαμβάνονται το Λουξεμβούργο, η Ισλανδία, η Ολλανδία, η Ιρλανδία, η Αυστρία, η Γαλλία, το Βέλγιο και ο Καναδάς.

Στην κατηγορία των χωρών με τους «μέσους καινοτόμους» περιλαμβάνονται η Αυστραλία, η Εσθονία, η Σλοβενία, η Νορβηγία, η Τσεχία, η Ιταλία, η Κύπρος και η Ισπανία, οι οποίες εμφανίζουν επιδόσεις κάτω από το μέσο όρο των «27».

Στην κατηγορία με τις χώρες μέλη που «καλύπτουν το χαμένο έδαφος», περιλαμβάνονται η Ελλάδα, η Μάλτα, η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Πολωνία, η Κροατία, η Βουλγαρία, η Πορτογαλία, η Λετονία και η Ρουμανία. Οι χώρες αυτές εμφανίζουν επιδόσεις κάτω από το μέσο όρο των «27», πλησιάζοντας ωστόσο σταδιακά το συγκεκριμένο ποσοστό.

www.kathimerini.gr

Πλουσιοπάροχο...

N.Y. Times: Πλουσιοπάροχο το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας

«Η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο πλουσιοπάροχα συνταξιοδοτικά συστήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση» υποστηρίζει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» (New York Times), σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα για τις χθεσινές απεργιακές κινητοποιήσεις. Μεταξύ άλλων, τονίζεται ότι η απεργία πραγματοποιήθηκε δύο μέρες πριν από την ανακοίνωση του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή για τα νέα μέτρα στο Ασφαλιστικό.

«Η κυβέρνηση προωθεί τη συνένωση περίπου 170 συνταξιοδοτικών ταμείων, καθώς και την παροχή κινήτρων για την παραμονή στο ενεργό εργατικό δυναμικό της χώρας, τόσο των ανδρών, όσο και των γυναικών, των οποίων τα κατώτατα όρια συνταξιοδότησης βρίσκονται στα 65 και 60 χρόνια, αντίστοιχα», αναφέρει το δημοσίευμα.

Στην ανταπόκριση αναφέρεται επίσης ότι «το υπάρχον συνταξιοδοτικό σύστημα αντιμετωπίζει έλλειμμα 580 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε χρεοκοπία που θα επηρεάσει τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης» . Τέλος, τονίζεται ότι «η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή εκλέχθηκε υποσχόμενη την επιτάχυνση των οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών της χώρας, γεγονός όμως που δεν απέτρεψε τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων για τα προωθούμενα μέτρα» .

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Άδικη Ζωή

Ο David Copperfield εξαφάνισε τον Πύργο του Άιφελ για λίγα λεπτά και έγινε φίρμα...Εμείς εξαφανίζουμε μια ολόκληρη χώρα επί χρόνια και τίποτα....Άδικη Ζωή!





(Βρες τί κρύβει η μαγική εικόνα..στείλε SMS με το όνομα σου και θα κερδίσεις τη δική σου εκπομπή στην TV ή τη δική σου αμερόληπτη εφημερίδα..Τα πάντα είναι στο χέρι σου!)

Η συμμετοχή είναι δύναμη..στείλε SMS.

Αυτοί οι άνθρωποι αμείβονται από μια επιχείριση..

Η επιχείριση "πουλάει" ένα "προϊόν"..

Το "προϊόν" "πουλάει"..

Το "προϊόν" το "αγοράζεις" εσύ..

Η επιχείρηση είναι κερδοφόρα..

Η επιχείρηση συνεχίζει να αμείβει αυτούς τους ανθρώπους..

Η επιχείρηση συνεχίζει να "παράγει" αυτό το "προϊόν"..

Εσύ συνεχίζεις να το "αγοράζεις"..

..Όλα καλά!

Μια εικόνα χίλιες λέξεις..

Αν είσαι "γραβάτας" είσαι παντού "αρχηγός". Ακόμα και πάνω σε μία μπουλντόζα είσαι στυλάτος, καθαρός, αραχτός και ωραίος. Είσαι ψηλά και ατενίζεις τα έργα σου(?), το κόσμο σου(?) τη δύναμή σου..

Αν είσαι εργάτης είσαι σκονισμένος, είσαι σκιά, είσαι πίσω από τη "σκάφη" της μπουλντόζας και βλέπεις μπροστά σου μόνο το "λαιμό" της, ίσα που φαίνεσαι
...ξεχνάς ποιος ελέγχει το μηχάνημα, ξεχνάς ποιος κρατάει το μοχλό, ξεχνάς ποιος έχει ανεβάσει τη "γραβάτα" εκεί επάνω..




Σταμάτα να ξεχνάς επιτέλους..

Δεν γίνονται έργα χωρίς εσένα..

Δεν γίνονται εξώφυλλα χωρίς εσένα..

Δεν γίνονται "γραβάτες" χωρίς εσένα!

Δύναμη..

"Κ" 20 Ιανουαρίου 2008, Τεύχος 242

Είμαστε αυτό που βλέπουμε;

Tης Τασουλας Καραϊσκακη

«Εχουμε αηδιάσει με αυτήν την υπόθεση, δεν θέλουμε άλλο να ασχολούμαστε». «Δεν πρόκειται να τιμωρηθεί κανείς». «Μπορεί κάποιοι να τιμωρηθούν, αλλά σίγουρα όχι όσοι εμπλέκονται σοβαρά στην υπόθεση». Γνώμες του κοινού σε τηλεοπτικό σταθμό για την έκβαση της υπόθεσης Ζαχόπουλου.

Δρυμεία κριτική, αλλά και απόσταση. Απογοήτευση αλλά και αδιαφορία. Μετά; Νομίζουμε ότι έχουμε κρατήσει έξω από τη ζωή μας το ροζ θρίλερ με τις πολιτικο-εκδοτικές διαστάσεις, όμως κάτι μάλλον έχει σταλάξει μέσα μας. Σήμερα, στην εποχή της εικόνας και των πολυμέσων δεν είμαστε πια οι ιδέες που έχουμε αποθηκεύσει στο κεφάλι μας, αλλά αυτό που είμαστε ικανοί να βλέπουμε... Καμιά φορά νομίζουμε ότι η σωρεία των εικόνων που λαμβάνουμε, αυτό το συνονθύλευμα από αντιφατικές και ετερόκλητες πληροφορίες, μας αφήνουν ανέγγιχτους, αλώβητους, ανεπηρέαστους, αφού είμαστε τόσο κοντά αλλά στην ουσία και τόσο μακριά από την πηγή τους. Δεν είναι έτσι. Το ημερήσιο χρωματιστό φανταχτερό «κουβάρι» εικόνων και ήχων που μας έχει εκπλήξει, σοκάρει, εντυπωσιάσει, πέρα από το έκδηλο, έχει και ένα βαθύ κρυφό νόημα. Σημαντικό, γιατί συνήθως ξεφεύγει από τον έλεγχο της συνείδησης, δεν το ψάχνουμε, δεν προσκρούει στην ενστικτώδη αντίσταση που προβάλλουμε σε ό,τι μοιάζει προφανές ή κραυγαλέο, αλλά κατά πάσα πιθανότητα εισχωρεί στον νου μας. Και σταλαγματιά σταλαγματιά, χτίζει νέες πρόσκαιρες αξίες.

Ετσι γινόμαστε σήμερα, στην εποχή της εικόνας, αυτό που βλέπουμε.

Τι είναι αυτό που βλέπουμε; Ενα ομογενοποιημένο «μίγμα» με σαρωτική δύναμη, που γκρεμίζει παλιούς φραγμούς, της τάξης, της παράδοσης, του γούστου, και διαλύει όλες τις διαφορές. Αναμιγνύει και μπερδεύει τα πάντα, όπως στο γάλα ομογενοποιούνται και κατανέμονται τα σφαιρίδια της κρέμας σε όλο το υγρό αντί να αφήνονται να επιπλέουν χωριστά στην επιφάνεια. Ετσι όμως καταστρέφονται όλες οι αξίες, αφού οι αξιολογικές κρίσεις προϋποθέτουν διακρίσεις. Η κουλτούρα της εικόνας είναι πολύ δημοκρατική. Αρνείται να κάνει διάκριση ανάμεσα ή ενάντια σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε.

Μπορούμε να βλέπουμε σε ένα «πακέτο» την ερωτική ζωή του Σαρκοζί και τους νεκρούς από τις επιθέσεις αυτοκτονίας στη Βαγδάτη. Τα στιλπνά φωτομοντέλα με τα αυτοκόλλητα σουτιέν αι τα πεινασμένα προσφυγόπουλα από την Κένυα. Τις μίζες και τα παιδικά χρόνια του νέου Αρχιεπισκόπου. Ενα κατεργασμένο μίγμα. Διασκεδαστικό, και μαζί κατασταλτικό για κάθε προσπάθεια και φιλοδοξία - δεν υπάρχουν κανόνες, άρα γιατί να αγωνιζόμαστε; Ισοπεδωτικό -διαστρεβλώνει τον κόσμο έτσι ώστε να φαίνεται πως ταιριάζει σε προκαθορισμένα καλούπια.

Το καλούπι με το όνομα «υπόθεση Ζαχόπουλου», πάντως, γνωρίζουμε όλοι -δεν γνωρίζουμε;- πως πάει να κλείσει: Αρραγές και ροζ...

http://news.kathimerini.gr

Ο ηγέτης και οι ευθύνες του

Tου Aλεξη Παπαχελα

Δεν ξέρω πόσο το έχουν αντιληφθεί οι πολιτικοί μας ηγέτες, αλλά η κοινή γνώμη «βράζει» αυτή την ώρα και περιμένει απαντήσεις. Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του έχουν εγκλωβισθεί στη συνεχή διαχείριση μιας κρίσης που δεν λέει να τελειώσει. Και ασφαλώς δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την ψευδαίσθηση ότι πετυχαίνεις κάτι απλά και μόνο αν επιβιώνεις άλλη μια μέρα... Η πίεση είναι αφόρητη, το σκηνικό άγριο και άναρχο, αλλά κάποια ώρα που θα πέσει η σκόνη ο ψηφοφόρος θα ζητήσει τον λογαριασμό και θα ρωτήσει δύο πράγματα: «εσύ τι έκανες για να μπει τέρμα στην παρανομία και την ασυδοσία αυτών που κατάντησαν έτσι τη χώρα;» και δεύτερον «τι θετικό πέτυχες για τα κρίσιμα προβλήματα της χώρας;». Το να επιβιώνεις πολιτικά σε ένα νεοελληνικό Φαρ Ουέστ με μπρούτους επιχειρηματίες που απειλούν ο ένας να «σκίσει» τον άλλον, εκδότες - εκβιαστές κ.λπ. κ.λπ. είναι όντως ένας άθλος. Όταν όμως γύρω σου πέφτει ο κοινός παρονομαστής αξιών και δημόσιας συμπεριφοράς, πρέπει να αναρωτηθείς τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό.

Όσο για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μοιάζει να κινείται ανάμεσα σε δύο άκρα. Από τη μια θεωρεί ότι η κοινωνία είναι σε αφασία και πως δεν μπορεί να τον «καταλάβει». Αναζητεί λοιπόν λύσεις, θεραπείες. Είναι όμως σαν τον αφηρημένο επιστήμονα που έχει απέναντί του έναν βαριά ασθενή και του εξηγεί πόσο σημαντικές είναι οι επιστημονικές ανακαλύψεις και η νέα τεχνολογία που θα λύσουν το πρόβλημά του σε 40 - 50 χρόνια. Ο κ. Παπανδρέου δεν «πείθει» ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά όσο και αν κάποιοι τον παρηγορούν ότι θα έλθει η σειρά του, γιατί κανείς πρωθυπουργός στη μεταπολίτευση δεν κέρδισε τρίτη θητεία στη σειρά.

Αυτά για τους πολιτικούς αρχηγούς. Ο απλός πολίτης θα ήθελε όμως, γρήγορα ει δυνατόν, μερικές απαντήσεις. Τον ενδιαφέρει από πού προήλθαν εκείνα τα περιώνυμα 5,5 εκατοmμύρια ευρώ, γιατί θέλει κάποτε να ξέρει ποιος σπονσοράρει ποια εφημερίδα ή κανάλι. Οπως ακριβώς βλέπει στη φανέλα της ομάδας του ποιος τη σπονσοράρει, θα ήθελε να συμβαίνει το ίδιο με τα ΜΜΕ... Είτε ο σπόνσορας είναι εταιρεία πολεμικού υλικού, είτε κάποιος επιχειρηματίας που του αρέσει το σκοτάδι από διαστροφή, είτε, είτε... Θέλει ακόμη να μάθει αν η προφυλακισθείσα συμβασιούχος ήταν εργαλείο ενός μεγαλύτερου εκβιασμού με στόχο τον πρωθυπουργό και τους δικούς του ανθρώπους. Ενδιαφέρει ποιος μπορεί να κρύβεται στο παρασκήνιο: ένας ισχυρός επιχειρηματίας, ένα «βαθύ κράτος» που τώρα επιδίδεται σε εκβιασμούς, ένα νομικό γραφείο με παράδοση εκβιασμών, δύο ταλιμπάν ενός κόμματος εξουσίας ή απλά μια «τρελαμένη συμβασιούχος». Ο απλός πολίτης θέλει, τέλος, να μάθει αν και ποιος τα πήρε από τη SIEMENS, ασχέτως πότε συνέβη αυτό και σε ποιο κόμμα ανήκε.

Αν δεν δοθούν απαντήσεις από τη δικαιοσύνη, τις κρατικές υπηρεσίες και τους πολιτικούς μας ηγέτες, ο θυμός του μέσου πολίτη θα ξεπεράσει κάθε όριο. Και τότε μπορεί ο κ. Καραμανλής να νιώθει ανακούφιση που επιβιώνει και ο κ. Παπανδρέου να χαίρεται ότι μπορεί να έλθει η σειρά του, αλλά θα πέφτουν και οι δύο θεαματικά στις δημοσκοπήσεις και μαζί τους θα χαμηλώνει ο κοινός παρονομαστής αξιών σε αυτήν τη χώρα.

Να το πούμε απλά: αν κανείς δεν πάει φυλακή, αν όλα συγκαλυφθούν γιατί έτσι μόνο θα επιβιώσει το σημερινό πολιτικο-εκδοτικό σύστημα, μπορεί να βολευτούν πολλοί, αλλά το καζάνι που σήμερα βράζει στα καφενεία και τις γειτονιές κάπως, κάποτε θα «σκάσει».

http://news.kathimerini.gr

Μια εικόνα....

Οταν μας κλέβουν το μέλλον...

Tης Τανιας Γεωργιοπουλου

Πριν από λίγο καιρό φιλοξενήθηκα σε σπίτι φίλων στο Μόναχο. Ανοιχτοί και φιλικοί -αντίθετα από τις φήμες που θέλουν τους Γερμανούς ψυχρούς και απόμακρους- μου ξεκαθάρισαν ότι ένα «νόμο» του σπιτιού δεν έπρεπε να παραβιάσω. Τον τρόπο που διαχωρίζονται τα οικιακά απορρίμματα, πλαστικά, γυαλιά, χαρτικά και οργανικά, σε διαφορετικούς κάδους εντός σπιτιού, προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία ανακύκλωσης στη συνέχεια. Η τοπική αστυνομία κάνει συχνά εφόδους στα σπίτια, για να τσεκάρει αν χωρίζεις σωστά τα σκουπίδια σου. Αν όχι, σου κόβει γερό πρόστιμο», με πληροφόρησαν.

Είχα ξεχάσει αυτό το περιστατικό, άλλωστε σε σχέση με όσα συμβαίνουν εδώ, περιβαλλοντικά, η Γερμανία ήταν κάτι σαν επίσκεψη σε άλλο πλανήτη, όταν εντόπισα γείτονα να πετάει τη σακούλα σκουπιδιών στον μπλε κάδο όπου συγκεντρώνονται οι συσκευασίες που προορίζονται για ανακύκλωση. Οταν τόλμησα να τον ρωτήσω «γιατί», έλαβα την αποστομωτική απάντηση. «Γιατί έτσι μου κάνει κέφι. Εσένα τι σε νοιάζει»;

Με νοιάζει βέβαια για πολλούς λόγους: Γιατί οι ενέργειες του καθενός από εμάς, εφόσον χρειάζεται να μοιραζόμαστε την ίδια γειτονιά, πόλη, χώρα, επηρεάζουν και τη ζωή των υπολοίπων. Γιατί όταν εγώ υπακούω σε κάποιους κανόνες ώστε να μπορεί να λειτουργήσει αυτή η κοινωνία, θα προτιμούσα και οι άλλοι να κάνουν το ίδιο. Γιατί όσο περνάει από το χέρι μου, θα ήθελα και η επόμενη γενιά να μπορεί να ζήσει σε αυτόν τον πλανήτη τουλάχιστον στις ίδιες συνθήκες με αυτές που έζησα εγώ αν όχι καλύτερες. Γιατί αν δεν φτάσουμε τους στόχους που ορίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση όσον αφορά την ανακύκλωση, θα πληρώσουμε πρόστιμο ως χώρα, το οποίο όμως θα επιβαρύνει τον καθένα από εμάς.

Θα ήμουν βέβαια αφελής αν πίστευα ότι αυτά τα επιχειρήματα μπορούν να πείσουν κάποιον που συμπεριφέρεται όπως του κάνει κέφι και μάλιστα υπερασπίζεται αυτό του το δικαίωμα. Η εκπαίδευση θα μπορούσε να λειτουργήσει βοηθητικά, αλλά θα χρειαζόταν να περάσουν μία ίσως και δύο γενεές για να αποδώσει καρπούς.

Καθώς λοιπόν «το πιο δύσκολο πράγμα είναι να αλλάξουν οι νοοτροπίες», η νομοθεσία θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα να κάνει ένα βήμα μπροστά, παρά τις αντιστάσεις ή τις αδράνειες της κοινωνίας, διαπαιδαγωγώντας τους πολίτες -γιατί όχι;- στα βήματα της Γερμανίας.

Θα μπορούσε, με λίγα λόγια, να προβλέπονται συγκεκριμένες ποινές- πρόστιμα για την παραβίαση περιβαλλοντικών κανόνων και υποχρεώσεων.

Ετσι θα γίνει σαφές ότι η τήρησή τους δεν είναι οικειοθελής παραχώρηση προς το κακόμοιρο το περιβάλλον που υποφέρει, από όποιον έχει καλή διάθεση, αλλά αναγκαία και επιβεβλημένη συνθήκη. Αν η ανακύκλωση, για παράδειγμα, συνιστάται αλλά δεν επιβάλλεται, είναι σαφές ότι πολλοί θα επιλέξουμε τον εύκολο δρόμο. Bέβαια, η θεσμοθέτηση υποχρεωτικών περιβαλλοντικών κανόνων για τους πολίτες προϋποθέτει ότι κάποιος θα αναλάβει το περίφημο «πολιτικό κόστος» να διδάξει απρόθυμους συχνά μαθητές, ότι κοντά στις άλλες, υπάρχουν και οι περιβαλλοντικές παραβάσεις.

Αφού όμως το να κλέβεις πορτοφόλια θεωρείται αξιόποινη πράξη, γιατί να μην ισχύει το ίδιο και όταν κλέβεις το μέλλον της επόμενης γενιάς σε αυτόν τον πλανήτη;

http://news.kathimerini.gr

Αντίδραση ΕΚΠΟΙΖΩ για τη νέα τιμολογιακή πολιτική στα μέσα μεταφοράς

«Σε μία Αθήνα μονίμως μποτιλιαρισμένη από την αλόγιστη χρήση του ΙΧ αυτοκινήτου και, κατά συνέπεια, ασφυκτιούσα από τους ρύπους, με παλαιά και συχνά ρυπαρά λεωφορεία, με δρομολόγια συχνότητας των 15, 20 ή 30 λεπτών, που λόγω κυκλοφοριακού γίνονται και 45λεπτα και ωριαία, το πρώτο μέτρο που εξαγγέλλει το Υπουργείο Μεταφορών, για να πείσει τους Αθηναίους να αφήσουν το ΙΧ και να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς, είναι ο διπλασιασμός της τιμής των εισιτηρίων». Αυτό επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Καταναλωτών Ποιότητα Ζωής αντιδρώντας στην απόφαση του υπουργείου για αλλαγή της τιμολογιακής πολιτικής στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

«Ο διπλασιασμός του κόστους των εισιτηρίων για το 70% σχεδόν των επιβατών μέσων μαζικής μεταφοράς θα έχει ως συνέπεια την οικονομική αιμορραγία των πιο αδύναμων οικονομικά, ενώ θα προτρέψει πολλούς να συνεχίσουν και να καθιερώσουν την χρήση του ΙΧ», εκτιμά η ΕΚΠΟΙΖΩ. Τονίζει επίσης ότι η ανακοινωθείσα μείωση στην τιμή της ετήσιας και μηνιαίας κάρτας κατά 8% «είναι απλώς η προσπάθεια να χρυσώσουν το χάπι της πρωτοφανούς αύξησης κατά 100%, η οποία αύξηση έχει καθαρά εισπρακτικό χαρακτήρα».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Χωρίς σχόλιο...

Βράβευση οδηγών λεωφορείων της ΕΘΕΛ για την κοινωνική τους προσφορά

Στη φιλοδοξία του υπουργείου για δημιουργία «πράσινων μεταφορών» αναφέρθηκε ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Κωστής Χατζηδάκης, μιλώντας σε εκδήλωση της ΕΘΕΛ, στην οποία βραβεύθηκαν δύο οδηγοί για την κοινωνική τους προσφορά, καθώς και τα παιδιά των υπαλλήλων της εταιρείας που πέτυχαν σε ΑΕΙ της χώρας και αρίστευσαν ως μαθητές της Γ' Λυκείου.

Αναφερόμενος στις βραβεύσεις των δύο οδηγών και των νέων παιδιών, ο κ. Χατζηδάκης επισήμανε ότι στη σημερινή υλιστική κοινωνία αγνοούμε άλλες σημαντικές παραμέτρους της ζωής που μας οδηγούν στη διάκριση και δεν σχετίζονται με την οικονομική επιτυχία.

Στο στόχο της ΕΘΕΛ για σύγχρονες και ασφαλείς συγκοινωνίες αναφέρθηκε ο πρόεδρός της Νικόλας Τσαμπαρλής και επαίνεσε τις πρωτοβουλίες του ΓΓ του υπουργείου Σίμου Σιμόπουλου ώστε να οδηγηθεί η ΕΘΕΛ στην κορυφή των επιχειρήσεων με πρωτοβουλίες που προστατεύουν το περιβάλλον.

Στον κόπο που καταβάλλουν χιλιάδες εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες αναφέρθηκε ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Γιώργος Στεργίου.

Στη συνέχεια, βραβεύθηκε ο Λεωνίδας Δημακόπουλος που το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου 2007 έσωσε τη ζωή του νεαρού Θεμιστοκλή Πράπα, ο οποίος είχε εγκλωβισθεί στο οικογενειακό αυτοκίνητο μετά από ατύχημα. Ο πατέρας του, βαριά τραυματισμένος, στη θέση του οδηγού, δεν μπορούσε να αντιδράσει. Οδηγώντας στη γραμμή Α2 ο κ. Δημόπουλος, αντί για την επιβράβευση, αντιμετώπισε εκείνο το βράδυ την έντονη αποδοκιμασία και τις αντιδράσεις επιβατών διότι με την πράξη του τους είχε καθυστερήσει.

Ο συνάδελφός του, Παναγιώτης Βίτσας, στις 16 Απριλίου 2007 βοήθησε ανάπηρο αλλοδαπό, που δεν μπορούσε να επιβιβασθεί στο λεωφορείο της γραμμής Χ94 για το αεροδρόμιο Σπάτων, παίρνοντάς τον αγκαλιά κατά την επιβίβαση και την αποβίβασή του. Λίγους μήνες αργότερα, στις 27 Σεπτεμβρίου, ο κ. Βίτσας βοήθησε μια εγκυμονούσα που έχασε τις αισθήσεις της μέσα στο λεωφορείο. Της πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες και η γυναίκα συνήλθε.

Πέρα από τους δύο εξαίρετους οδηγούς, στην εκδήλωση βραβεύθηκαν 44 παιδιά υπαλλήλων που πέτυχαν σε ΑΕΙ και είχαν αριστεύσει ως μαθητές.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ