Δεν ξέρω πόσο το έχουν αντιληφθεί οι πολιτικοί μας ηγέτες, αλλά η κοινή γνώμη «βράζει» αυτή την ώρα και περιμένει απαντήσεις. Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του έχουν εγκλωβισθεί στη συνεχή διαχείριση μιας κρίσης που δεν λέει να τελειώσει. Και ασφαλώς δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την ψευδαίσθηση ότι πετυχαίνεις κάτι απλά και μόνο αν επιβιώνεις άλλη μια μέρα... Η πίεση είναι αφόρητη, το σκηνικό άγριο και άναρχο, αλλά κάποια ώρα που θα πέσει η σκόνη ο ψηφοφόρος θα ζητήσει τον λογαριασμό και θα ρωτήσει δύο πράγματα: «εσύ τι έκανες για να μπει τέρμα στην παρανομία και την ασυδοσία αυτών που κατάντησαν έτσι τη χώρα;» και δεύτερον «τι θετικό πέτυχες για τα κρίσιμα προβλήματα της χώρας;». Το να επιβιώνεις πολιτικά σε ένα νεοελληνικό Φαρ Ουέστ με μπρούτους επιχειρηματίες που απειλούν ο ένας να «σκίσει» τον άλλον, εκδότες - εκβιαστές κ.λπ. κ.λπ. είναι όντως ένας άθλος. Όταν όμως γύρω σου πέφτει ο κοινός παρονομαστής αξιών και δημόσιας συμπεριφοράς, πρέπει να αναρωτηθείς τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό.
Όσο για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μοιάζει να κινείται ανάμεσα σε δύο άκρα. Από τη μια θεωρεί ότι η κοινωνία είναι σε αφασία και πως δεν μπορεί να τον «καταλάβει». Αναζητεί λοιπόν λύσεις, θεραπείες. Είναι όμως σαν τον αφηρημένο επιστήμονα που έχει απέναντί του έναν βαριά ασθενή και του εξηγεί πόσο σημαντικές είναι οι επιστημονικές ανακαλύψεις και η νέα τεχνολογία που θα λύσουν το πρόβλημά του σε 40 - 50 χρόνια. Ο κ. Παπανδρέου δεν «πείθει» ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά όσο και αν κάποιοι τον παρηγορούν ότι θα έλθει η σειρά του, γιατί κανείς πρωθυπουργός στη μεταπολίτευση δεν κέρδισε τρίτη θητεία στη σειρά.
Αυτά για τους πολιτικούς αρχηγούς. Ο απλός πολίτης θα ήθελε όμως, γρήγορα ει δυνατόν, μερικές απαντήσεις. Τον ενδιαφέρει από πού προήλθαν εκείνα τα περιώνυμα 5,5 εκατοmμύρια ευρώ, γιατί θέλει κάποτε να ξέρει ποιος σπονσοράρει ποια εφημερίδα ή κανάλι. Οπως ακριβώς βλέπει στη φανέλα της ομάδας του ποιος τη σπονσοράρει, θα ήθελε να συμβαίνει το ίδιο με τα ΜΜΕ... Είτε ο σπόνσορας είναι εταιρεία πολεμικού υλικού, είτε κάποιος επιχειρηματίας που του αρέσει το σκοτάδι από διαστροφή, είτε, είτε... Θέλει ακόμη να μάθει αν η προφυλακισθείσα συμβασιούχος ήταν εργαλείο ενός μεγαλύτερου εκβιασμού με στόχο τον πρωθυπουργό και τους δικούς του ανθρώπους. Ενδιαφέρει ποιος μπορεί να κρύβεται στο παρασκήνιο: ένας ισχυρός επιχειρηματίας, ένα «βαθύ κράτος» που τώρα επιδίδεται σε εκβιασμούς, ένα νομικό γραφείο με παράδοση εκβιασμών, δύο ταλιμπάν ενός κόμματος εξουσίας ή απλά μια «τρελαμένη συμβασιούχος». Ο απλός πολίτης θέλει, τέλος, να μάθει αν και ποιος τα πήρε από τη SIEMENS, ασχέτως πότε συνέβη αυτό και σε ποιο κόμμα ανήκε.
Αν δεν δοθούν απαντήσεις από τη δικαιοσύνη, τις κρατικές υπηρεσίες και τους πολιτικούς μας ηγέτες, ο θυμός του μέσου πολίτη θα ξεπεράσει κάθε όριο. Και τότε μπορεί ο κ. Καραμανλής να νιώθει ανακούφιση που επιβιώνει και ο κ. Παπανδρέου να χαίρεται ότι μπορεί να έλθει η σειρά του, αλλά θα πέφτουν και οι δύο θεαματικά στις δημοσκοπήσεις και μαζί τους θα χαμηλώνει ο κοινός παρονομαστής αξιών σε αυτήν τη χώρα.
Να το πούμε απλά: αν κανείς δεν πάει φυλακή, αν όλα συγκαλυφθούν γιατί έτσι μόνο θα επιβιώσει το σημερινό πολιτικο-εκδοτικό σύστημα, μπορεί να βολευτούν πολλοί, αλλά το καζάνι που σήμερα βράζει στα καφενεία και τις γειτονιές κάπως, κάποτε θα «σκάσει».
http://news.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου